28 Νοεμβρίου 2011
Τάσος Λειβαδίτης "Eνας άγνωστος πολύ γνωστός"
"Γνωριστήκαμε νύχτα σ’ ένα καφενείο κάτω από συνθήκες σχεδόν μυστηριώδεις —
από τότε ερχόταν συχνά, ιδιαίτερα μετά το έγκλημα έτρεξε αμέσως
«ποιος είσαι;» ρώτησα, «είμαι ο επόμενος», μου λέει,... ...και θα περνούσαν χρόνια για να καταλάβω,
εκείνον τον καιρό έψαχνα να βρω κάτι που είχα χάσει (αν το βρω, ίσως σωθώ — ίσως σωθεί κι η ανθρωπότητα)
ή κοίταζα τα φωταγωγημένα τραμ μέσα στα παιδικά μου βράδια
«ποιος είσαι;» τον ικέτεψα, «θα το μάθεις, μου λέει, μα όταν θα ‘ναι αργά», ανατρίχιασα — έτσι ερήμην ζήσαμε.
Στη στροφή του δρόμου σταθήκαμε κάτω από ένα φανάρι και κοιταχτήκαμε σιωπηλά, με μίσος. Άλλα αυτό είναι μια άλλη παλιά ιστορία αιώνων."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου