Ψηφιακή Παιδεία

Η Συλλογική Μνήμη ως Πολιτική Διεκδίκησης του Χώρου:

Το παράδειγμα του graffiti

Αντικείμενο της παρούσας ανάλυσης αποτελεί η σχέση συλλογικής μνήμης με την «εξουσιοδοτημένη» ιστορία και το «αέναο παρόν» του μύθου της διαφήμισης. Πιο συγκεκριμένα, ερευνάται πως τα σημάδια του graffiti, κατόπιν της αναγνώρισης τους από άλλους συμμετέχοντες καθίστανται δοχεία συλλογικής μνήμης σε αντίθεση με τα «εξουσιοδοτημένα» μηνύματα (επίσημη τέχνη, διαφημιστικά κοκ.) που επιδιώκουν με κάθε τρόπο την αποψίλωση οποιουδήποτε μνημονικού ίχνους έχει σχέση με την πραγματική ζωή. Αναδεικνύοντας τις συλλογικές απωθήσεις, σκοπός είναι να ανιχνευθεί η ενυπάρχουσα δύναμη των σχεδίων αυτών όχι απλά να τονίζουν τα ίχνη του παρελθόντος αλλά να τα επινοούν, όχι ως τετελεσμένη πραγματικότητα, αλλά ως πεδίο δυνατοτήτων. Η ιδιότυπη αυτή (κωδικοποιημένη) γραφή σε συνάρτηση με τον τελεστικό χαρακτήρα της συλλογικής μνήμης είναι η μέθοδος με την οποία προσεγγίζεται το θέμα.

(λέξεις κλειδιά- αισθητική, διαφήμιση, ιστορία, συλλογική μνήμη, υποκουλτούρα, graffiti)