Ψηφιακή Παιδεία

Στο παρακάτω βιβλίο, ο Αλμπέρ Καμύ εξετάζει τα μεγάλα στάδια του επαναστατικού πνεύματος, από τη Γαλλική ώς τη Ρωσική Επανάσταση, από το Σαντ μέχρι τους σουρεαλιστές, περνώντας μέσ από τους αναρχικούς, τους μηδενιστές, το Μαρξ και το Νίτσε.

Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus) (7 Νοεμβρίου 1913 – 4 Ιανουαρίου 1960) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και λογοτέχνης. Ίδρυσε το Theatre du Travail στο Αλγέρι που αργότερα (1937), που αργότερα το μετονόμασε «Θέατρο της Ομάδας». Δούλεψε γι’ αυτό ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Παράλληλα, ήταν μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο αργότερα εγκατέλειψε για να στραφεί προς τον Τροτσκισμό και αργότερα (1948) προς τον αναρχισμό, δημοσιεύοντας ταυτόχρονα συγγράμματά στις ακόλουθες αναρχικές οργανώσεις: Le Libertaire, La révolution Proletarienne και Solidaridad Obrera και κατά τη διάρκεια της καταστολής της εξέγερσης στην Ανατολική Γερμανία από τον Σοβιετικό στρατό που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 53 διαδηλωτών υποστήριξε αναρχικές θέσεις οι οποίοι ανοιχτά δήλωναν την υποστήριξή τους στους εξεγερμένους. Παρομοίως κατά την Ουγγρική Επανάσταση.

Το 1952 έρχεται σε ρήξη με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ (Jean-Paul Sartre) με την δημοσίευση στο περιοδικό Μοντέρνοι καιροί (Les Temps modernes) του άρθρου από τον Ανρί Ζανσόν (Henri Jeanson) που προσάπτει στην εξέγερση του Καμύ ότι είναι «εκ προθέσεως στατική». Το 1956, στο Αλγέρι, πρότεινε την «πολιτική ανακωχή» ενώ μαινόταν ο πόλεμος. Εκδίδει την Πτώση (La Chute), ένα απαισιόδοξο βιβλίο. Σκοτώθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1960 σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, στο (Πτι) Βιλμπλεβέν της Υόν (το διαμέρισμα της Γαλλίας Yonne).



Albert Camus-Ο επαναστατημένος άνθρωπος

πηγή