«Πόλεμος» έχει ξεσπάσει τον τελευταίο καιρό για τα φωνήεντα στον χώρο της εκπαίδευσης, με αφορμή την καταγγελία των δασκάλων της Ανατολικής Αττικής, ότι στη «Νέα Ελληνική Γραμματική» για την Ε΄και ΣΤ΄Δημοτικού καταργήθηκαν τα γράμματα «η» και το «ω» και αντικαταστάθηκαν από το «ου».

Η απάντηση ήρθε από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο δηλώνει ότι από το εν λόγω εγχειρίδιο «κανένα γράμμα δεν αφαιρείται ούτε παραλείπεται».

Οπως εξηγείται στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και ο πρόεδρός του καθηγητής Ιωάννης Καζάζης η σύγχυση που δημιουργήθηκε αφορά την διαφορά μεταξύ φωνητικής και γραπτής διδασκαλίας της γραμματικής.

Ο Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο αποτελεί τον κατά τον νόμο επιστημονικό σύμβουλο του υπουργείου Παιδείας, σημειώνει χαρακτηριστικά τα εξής:

Τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου, τα οποία χρησιμοποιούμε στον γραπτό λόγο είναι εικοσιτέσσερα (24). Επομένως κανένα γράμμα δεν αφαιρείται ούτε παραλείπεται στο διδασκόμενο σχολικό εγχειρίδιο.
Οι φθόγγοι (ή ήχοι) που χρησιμοποιούνται στον προφορικό λόγο διακρίνονται σε φωνήεντα και σύμφωνα. Όπως διδάσκει ομόφωνα η επιστήμη της γλωσσολογίας (από τη μεγάλη ή «κρατική» Γραμματική Τριανταφυλλίδη του 1940 ως εκείνη των Κλαίρη -Μπαμπινιώτη του 2011), τα φωνήεντα, δηλαδή οι φωνηεντικοί φθόγγοι, είναι πέντε (5) (a, e, i, o, u), ενώ τα γράμματα, δηλαδή η γραπτή απόδοσή τους, είναι δώδεκα (12): επτά μονά γράμματα (α, ε, ι, η, υ, ο, ω) και πέντε διγράμματα: τα ει, οι, υι (για τη γραπτή απόδοση του φθόγγου /i/), το αι (για την απόδοση του /e/), και το ου (για τη γραπτή απόδοση του /u/).
Σε πολύ παλαιότερες -προεπιστημονικές-- σχολικές γραμματικές συγχέονταν οι φθόγγοι (ό,τι προφέρουμε) με τα γράμματα (ό,τι γράφουμε). Αντίθετα, στην εν χρήσει σχολική «Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε' και ΣΤ' Δημοτικού», και η επιστημονική διάκριση ακουόμενων ήχων και γραφόμενων συμβόλων παρουσιάζεται με απλότητα και ακρίβεια, και η άσκηση των μαθητών στην ορθή γραφή είναι συστηματική και αναλυτική μέσα από σαφείς και κατάλληλες ασκήσεις. Εδώ και η παραδοσιακή ιστορική ορθογραφία τηρείται (αυτή που επιβάλλει την ποιοτική και την αριθμητική διάκριση 'φθόγγων' και 'γραμμάτων') και η επιστημονική αλήθεια εκφράζεται στο ακέραιο.
Η επιστημονική ορθότητα αποτελεί τη μόνη βάση τόσο για την ορθή εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών, όσο και για την προάσπιση της Ελληνικής Γλώσσας.
Υπενθυμίζεται ότι ο σύλλογος δακάλων Ανατολικής Αττική είχε καταγγείλει ότι το βιβλίο «Νέα Ελληνική Γραμματική» για την Ε' και ΣΤ' δημοτικού καταργούσε το «η» και το «ω» και τα αντικαθιστούσε με το «ου».

πηγή