Ψηφιακή Παιδεία

(Αναδημοσίευση από το http://aleksandrosdelarge.blogspot.com. Μία «ανάγνωση» της κινηματογραφικής ταινίας «της κακομοίρας». Χιουμοριστική, έξυπνη και αιχμηρή συνάμα)

Στην πιο cult ταινία όλων των εποχών, εξυμνείται εμμέσως πλην σαφώς η εργατική τάξη και ο αδιάκοπος αγών της προς εκπλήρωσιν της ιστορικής της αποστολής. Ο Ζήκος είναι η αρχετυπική μορφή της ταξικής συνείδησης που ξυπνάει και θεριεύει, ασχέτως του χαμηλού επιπέδου. Εμποροϋπάλληλος, στον ιστορικό κλάδο των υπαλλήλων εμπορικών καταστημάτων, ο Ζήκος ζει, κοιμάται και τρώει στο μαγαζί.

Ο μεγάλος Κουβανός επαναστάτης ποιητής Χοσέ Μαρτί, το 1891 δημοσίευσε στη Νέα Υόρκη το περίφημο δοκίμιό του «Η δική μας Αμερική». Μαζί με μια ομιλία του που είναι γνωστή με τον τίτλο «Μητέρα Αμερική», το δοκίμιο αυτό αποτελεί το ιδεολογικό μανιφέστο, με το οποίο, με λιτό και κατανοητό τρόπο, εκφράζει τις σκέψεις και τις ανησυχίες του από τις τότε απειλές και την εξάπλωση των ΗΠΑ. Η φράση «δική μας Αμερική» είναι η πιο αγαπημένη έκφραση των κατοίκων της Λατινικής Αμερικής. Και ο Μαρτί ήθελε να κάνει ολοφάνερο το γεγονός ότι υπάρχει και η άλλη Αμερική, η Αμερική που «δεν είναι δική μας»...

Ασφαλώς το μεγαλύτερο μέρος του στοχασμού τού Μαρτί αναφέρεται σε θέματα της Κούβας. Η «κουβανικότητα» και ο «αμερικανισμός» του Μαρτί σχηματίζουν μια μόνο φόρμα. Στην πραγματικότητα, η Κούβα και η Αμερική αποτελούν το μέρος και το όλον, και τα κουβανέζικα προβλήματα αντανακλώνται στο ευρύτερο πλάνο της αμερικανικής ηπείρου. Θεωρούσε πως ο πόλεμος της Κούβας για την ελευθερία της ήταν το τελευταίο στάδιο και η κορύφωση της αποσχιστικής καμπάνιας που άρχισε από τους Ισπανοαμερικανούς πατριώτες το 1810.
«Γιος» αυτής της Αμερικής δήλωνε πως είναι. Και ότι αυτή η «γέννα» του είναι που του έθεσε καθήκοντα. «Το να γεννηθείς στην Αμερική είναι σαν να έχεις γεννηθεί σε χώρα όπου στην καρδιά λάμπουν νέα άστρα, αστράφτουν παρθενικές φωτιές, κυλάνε ποτάμια ωκεάνια».
Οι λαοί της «Δικής μας Αμερικής», έλεγε ο Χοσέ Μαρτί, αποτελούν μια μόνο οικογένεια, προέρχονται από τον ίδιο κορμό, έχουν έναν όμοιο σχηματισμό και ανάπτυξη. Οι χώρες της γεννήθηκαν από τα ίδια «πονεμένα σπλάχνα». Γι' αυτό κηρύσσει ως αναγκαία και επείγουσα την ενότητα. Οι Δημοκρατίες θα σωθούν όταν στηριχτούν στη συντονισμένη δράση των λαϊκών δυνάμεων τότε θα είναι πραγματικά ελεύθερες. Το 1894 γράφει: «Λέμε λαό και όχι λαούς που κατοικεί από το Μπράβο μέχρι την Παταγονία».


Από την ανάμειξη των φυλών πηγάζει η ιδιοσυγκρασία και ο ισπανοαμερικανικός χαρακτήρας. Ο Μαρτί δεν ξεχνά και την ισπανική συμβολή, αν και παλεύει ενάντια στην ισπανική κυριαρχία. Ομως, επιμένει να τονίζει συνέχεια την ιθαγενή υποδομή.
Ο Μαρτί έκανε πολλά ταξίδια (Μεξικό, Γουατεμάλα, Βενεζουέλα). Το 1881 θα πάει στο Καράκας. Μιλώντας για τον Μπολίβαρ στο έργο «Η ηλικία του χρυσού», λέει: «Διηγούνται πως ένας ταξιδιώτης έφτασε μια μέρα στο Καράκας καθώς βράδιαζε και χωρίς να σκουπίσει τη σκόνη από τα πόδια του δε ρώτησε πού θα έτρωγε και πού θα μπορούσε να κοιμηθεί, αλλά πώς θα πήγαινε εκεί που βρισκόταν το άγαλμα του Μπολίβαρ». Στο Καράκας θα δηλώσει: «Στο ποίημα του 1810 λείπει μια στροφή και εγώ θέλω να την γράψω». Το 1890 θα θυμηθεί πάλι τον Μπολίβαρ: «Αν δεν υπήρχαν οι γείτονες του Βορρά, στην Κούβα θα είχε τελειώσει τον καλπασμό του ο ελευθερωτής».
Ο Μπολίβαρ είχε στείλει απεσταλμένους το 1822 στην Κούβα, για να προετοιμαστεί η επανάσταση. Στην πόλη Ματάνσα, οι Κουβανοί πατριώτες, με επικεφαλής τον γιατρό Ερνάντες, έδωσαν τον όρκο. Δυστυχώς, η επαναστατική προετοιμασία προδόθηκε και το εγχείρημα απέτυχε. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε παίξει ο πατριώτης λυρικός ποιητής Χοσέ Μαρία Ερέδια, ο «εθνικός ποιητής», όπως τον αποκαλεί ο Χοσέ Μαρτί. Ο Ερέδια κατάφερε να ξεφύγει και να πάρει το δρόμο της εξορίας.
Από εκδήλωση στην Αβάνα (Γενάρης 2008)προς τιμήν του Χοσέ Μαρτί, με την ευκαιρία των 155 χρόνων από τη γέννησή του.


Το 1890, στην Ουάσιγκτον, πραγματοποιήθηκε Οικονομική Συνδιάσκεψη των χωρών της Αμερικής. Ο Μαρτί συμμετείχε σαν εκπρόσωπος της Ουρουγουάης. Εκεί θα μπορέσει να γνωρίσει σε βάθος πώς προωθούν οι ΗΠΑ την εξωτερική τους πολιτική προς τις χώρες του Αμερικανικού Νότου. Φοβάται την υποταγή των χωρών του Νότου στον τρομερό «αητό» του Βορρά. Ο Μαρτί θαυμάζει τους ανθρώπους που πραγματοποίησαν την επανάσταση της Ανεξαρτησίας, αλλά μισεί τους ανθρώπους της βορειοαμερικάνικης πλεονεξίας.
Λέει για τους Βορειοαμερικάνους ότι θεωρούν «δικαίωμά» τους να τα έχουν όλα δικά τους. Οι Βορειοαμερικάνοι περιφρονούν και εξολοθρεύουν τους Ινδιάνους, εκμεταλλεύονται τους μαύρους. Πιστεύουν ότι οι χώρες της Νότιας Αμερικής αποτελούνται βασικά από Ινδιάνους και μαύρους. Γι' αυτό τις περιφρονούν και θέλουν να τις υποτάξουν.
Αυτές οι διαπιστώσεις θα τον οδηγήσουν να αντισταθεί με όλες του τις δυνάμεις στους «ενωτικούς» Κουβανούς, οι οποίοι ήθελαν να ενσωματώσουν την Κούβα στις ΗΠΑ, για να διαφυλάξουν καλύτερα τα συμφέροντά τους.
Η τελική θέση του Μαρτί και ο σκοπός του επαναστατικού του έργου εκτίθενται με σαφήνεια στους κάμπους της ελεύθερης Κούβας, όταν γράφει το τελευταίο του γράμμα στον Μανουέλ Μερκάδο, στις 18 Μάη του 1895. Εμπιστεύεται στον Μεξικάνο φίλο του: «Ολες τις ημέρες κινδυνεύω να χάσω τη ζωή μου για τη χώρα μου. Εχω το καθήκον και έχω το αναγκαίο φρόνημα να εμποδίσω έγκαιρα, με την ανεξαρτησία της Κούβας, να εξαπλωθούν προς τις Αντίλλες οι ΗΠΑ και να πέσουν με μεγαλύτερη δύναμη πάνω στα εδάφη μας. Ο,τι έκανα μέχρι τώρα και ό,τι θα κάνω είναι γι' αυτό το σκοπό». Και κλείνει το γράμμα του λέγοντας ότι γνωρίζει καλά το θηρίο (ΗΠΑ) γιατί το έζησε.
Ο Μαρτί αφιέρωσε τη ζωή του στην ανεξαρτησία της χώρας του. Πάλεψε για την ενότητα των λαών της Λατινικής Αμερικής. Πάλεψε όχι μόνο ενάντια στους Ισπανούς, αλλά και ενάντια στο «θηρίο» του βορρά. Οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν από τις εξελίξεις που ακολούθησαν, όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά σ' όλες, σχεδόν, τις χώρες της Νότιας Αμερικής.

πηγή

Ώρες – ώρες μελαγχολίες με πλημμυρίζουν και σαν σκιές με τυλίγουν μέσα τους. Και έχουν αυτά τα μικροπράγματα τόσο πραγματικό μεγαλείο και μεγαλώνω κι εγώ τόσο μαζί τους και κινούμαι τόσο καλά, που αν και δεν είμαι παρά μια αιώνια αγωνία του ίδιου του εαυτού μου – έχω ένα παράξενο χαμόγελο για τους τρελούς πόνους μου και σκέψεις γεμάτες στοργή γι’ αυτές τις ακατανίκητες θλίψεις που με τυλίγουν… Γιατί η ζωή είναι αγώνας· γι’ αυτό ζω. Γιατί η ζωή είναι πόνος· γι’ αυτό ζω: ζω, γιατί πρέπει να είμαι πιο δυνατός από κάθε εμπόδιο και από κάθε αξία.
1877. (Στη Ροσάριο Ντέλα Πένια).

Είναι ανάγκη να κάνουμε μόδα την αρετή. Εσείς την κάνατε μόδα… Δημοσιεύετε, δημοσιεύετε. Στην Κούβα σε κάθε τρύπα. Οι πόλεμοι βαδίζουν πάνω σε δρόμους από χαρτιά. Κάντε να μη μας φοβούνται και να μας θέλουν. Κάντε ν’ αποχτήσουν εμπιστοσύνη σε μας.
Γενάρης του 1892. (Στον Ανχελ Πελαές).

«Σήμερα, 25 του Μάρτη (1895), την παραμονή ενός μεγάλου ταξιδιού, σε σκέφτομαι. Χωρίς σταματημό σκέφτομαι εσένα. Εσύ, μέσα στην οργή της αγάπης σου, πονάς για τη θυσία της ζωής μου. Και γιατί με γέννησες δίνοντάς μου μια ζωή που αγαπάει τη θυσία; Λόγια, δεν μπορώ να πω. Το καθήκον ενός ανθρώπου βρίσκεται εκεί που είναι πιο χρήσιμος. Όμως μέσα στην ολοένα αυξανόμενη και αναγκαστική αγωνία μου, βαδίζει συνέχεια πλάι μου η ανάμνηση της μάνας μου. Αγκάλιασε από μέρους μου τις αδερφές μου και τους συντρόφους τους. Μακάρι να μπορούσα να τους δω μια μέρα όλους γύρω μου, ευχαριστημένους από μένα! Και τότε, ω ναι, θα σε φροντίζω εγώ με χάδια και περηφάνια. Τώρα, δώσε μου την ευχή σου, και να πιστεύεις πως ποτέ δεν θα βγει από την καρδιά μου έργο χωρίς ευσπλαχνία κι αγνότητα. Την ευλογία σου. Έχω λόγο να πηγαίνω πολύ πιο ευχαριστημένος και σίγουρος απ’ όσο θα μπορούσες να φανταστείς. Δεν είναι ανώφελες η αλήθεια και η τρυφερότητα. Μην υποφέρεις για μένα».
Μοντεκρίστι, 25 Μάρτη 1895. (Το τελευταίο γράμμα στη μητέρα του, τη Δόνα Λεονόρ Πέρες).

«Μέχρι σήμερα δεν είχα νιώσει άντρας. Έζησα ντροπιασμένος και σέρνοντας τις αλυσίδες της πατρίδας μου, σε όλη μου τη ζωή. Η διαύγεια της ψυχής κάνει ανάλαφρο το κορμί μου. Αυτή η γαλήνη και η ευφορία εξηγούν την καρτερία και την αγαλλίαση με τις οποίες προσφέρονται στη θυσία οι άντρες… Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο του Γκόμες, ιδρωμένο και γενναίο – και μ’ έκφραση τρυφερή – όταν ανέβαινε τους γλιστερούς λόφους, τις γεμάτες από βράχους και θάμνους πλαγιές και όταν περνούσε τα ποτάμια με τη μακρύκανη καραμπίνα και το ρεβόλβερ και το κοντόφαρδο μαχαίρι και τα διακόσια καψούλια και το γυλιό. Και μετά μου αφήνει την καραμπίνα μου, όταν αποκάμνω με το γυλιό μου, και συνεχίζει να σκαρφαλώνει με το δικό μου και το δικό του.

Πηγαίνουμε αγκομαχώντας μέχρι τις κορφές των πλαγιών. Πέφτουμε γελώντας. Την ώρα του συναγερμού – και υπήρξαν τέτοιες με το παραπάνω – οι έξι καραμπίνες βρίσκονται ενωμένες. Κοιμηθήκαμε σε σπηλιές∙ και στο γυμνό βουνό. Το κτηματάκι με την εξυπηρετική νοικοκυρά του και το ζεστό φαΐ ήταν στον πόλεμο μια πολυτέλεια. Τώρα μ’ επιμονή μας δείχνουν αγάπη. Ο ένας φέρνει την κίτρινη γλυκοπατάτα του ή την άκρη από ένα χοντρό λουκάνικο ή την ψητή μπανάνα του∙ ο άλλος μου κάνει πρόποση με το βρασμένο με πορτοκαλόφυλλα και μέλι νερό του. Ένας άλλος μου χαρίζει ένα ξυνό πορτοκάλι, γιατί άκουσε πως έφαγα κάτι τέτοιο μ’ ευχαρίστηση στο δρόμο…».
Δικαστική περιφέρεια του Μπαρακόα, 16 Απρίλη 1895. (Στον Γκονζάλο Ντε Κεσάδα και στον Χ. Γκουέρα).

«Ήδη μπορώ να γράψω…Ήδη διατρέχω κάθε μέρα τον κίνδυνο να δώσω τη ζωή μου για την πατρίδα και για το καθήκον μου - δεδομένου ότι το καταλαβαίνω κι έχω το κουράγιο που χρειάζεται για να το κάνω – το καθήκον να εμποδίσω έγκαιρα για την ανεξαρτησία της Κούβας την επέκταση των Ηνωμένων Πολιτειών στις Αντίλες και το να ριχτούν μ’ αυτή την περίσσεια δύναμη στα εδάφη μας της Αμερικής. Όσα έκανα μέχρι τώρα, και όσα θα κάνω, γι’ αυτό το σκοπό είναι…

Έζησα μέσα στο τέρας και ξέρω τα σωθικά του. Και η σφεντόνα του Δαβίδ… Έφτασα με το στρατηγό Μάξιμο Γκόμες και με τέσσερις ακόμα σε μια βάρκα, όπου χειρίστηκα το κουπί της πλώρης μέσα σε καταιγίδα κι έφερα τη βάρκα σ’ ένα γεμάτο πέτρες άγνωστο ακρογιάλι μας. Για δεκατέσσερις μέρες περπάτησα μέσα από αγκάθια και υψώματα φορτωμένος με το ηθικό και την καραμπίνα μου.

Στο πέρασμά μας ξεσηκώνουμε κόσμο. Μέσα στην καλοσύνη των ψυχών βλέπω τη ρίζα αυτής της στοργικής φροντίδας μου για τα βάσανα του ανθρώπου και για το πόσο είναι δίκαιο να το γιατρέψουμε: Οι κάμποι είναι δικοί μας... Ξέρω θα εξαφανιστώ. Όμως δεν θα εξαφανιζόταν μαζί με εμένα η σκέψη μου ούτε θα με τρόμαζε το σκοτάδι μου. Κι όσο θα έχουμε μορφή ανθρώπου, θα οικοδομούμε. Ξεπλήρωσέ το αυτό το χρέος σε μένα, ή σε άλλους… Ήδη ξέρω τις – σιωπηλές – επιπλήξεις σου μετά το ταξίδι μου…
Στρατόπεδο του Ντος Ρίος, 18 Μάη 1895. (Στον Μανουέλ Α. Μερκάντο, «το φίλο της ψυχής μου», «τον πιο αγαπημένο μου αδελφό»).

Εγώ αναλογίστηκα τον πόλεμο: η ευθύνη μου αρχίζει μ’ αυτόν, αντί να τελειώνει. Για μένα η πατρίδα δεν θα είναι ποτέ θρίαμβος, αλλά αγωνία και καθήκον. Ήδη κοχλάζει το αίμα. Τώρα πρέπει να δώσουμε στη θυσία σεβασμό και έννοια ανθρώπινη και αξιαγάπητη: Πρέπει να κάνουμε ορατό – και απρόσβλητο- τον πόλεμο. Αν ο πόλεμος με διατάξει – όπως και είναι η μοναδική επιθυμία μου – να μείνω μέσα σ’ αυτόν. Αν με διατάξει – καρφώνοντάς μου την ψυχή – να πάω μακριά από εκείνους που πεθαίνουν όπως θα ήξερα εγώ να πεθάνω, θα έχω το κουράγιο να το κάνω. Όποιος σκέπτεται τον εαυτό του δεν αγαπάει την πατρίδα…

Θα σηκώσω όρθιο τον κόσμο. Όμως η μοναδική επιθυμία μου θα ήταν να πολεμήσω εδώ, με τον τελευταίο μαχητή. Και να πεθάνω σωπαίνοντας. Για μένα ήρθε ήδη η ώρα. Όμως μπορώ ακόμα να υπηρετήσω αυτή την μοναδική καρδιά των δημοκρατιών μας. Οι ελεύθερες Αντίλες θα σώσουν την ανεξαρτησία της Αμερικής μας και την ήδη αμφίβολη και τραυματισμένη τιμή της αγγλικής Αμερικής και ίσως θα επιταχύνουν και θα στεριώσουν την ισορροπία του κόσμου. Κοίταξε αυτό που κάναμε – εσύ με τα μέτρα της νιότης σου κι εγώ με τα δείγματα της ξεσκισμένης καρδιάς μου.

Ας κάνουμε πάνω από τη θάλασσα – μ’ αίμα κι αγάπη – αυτό που κάνει στο βάθος της θάλασσας η οροσειρά από φωτιά των Άνδεων... Αντίο, σε σένα και στους ευγενικούς κι επιεικείς φίλους μου. Σας χρωστάω την ευδαιμονία του μεγαλείου και της αγνότητας μέσα σ’ αυτό το τραχύ και άσχημο ανθρώπινο σύμπαν. Ύψωσε δυνατά τη φωνή σου: γιατί, αν πέσω, θα είναι επίσης για την ανεξαρτησία της δικής σου πατρίδας.
(Στον Φεντερίκο Ενρίκες-ι-Καρβεχάλ).

Ας πεθάνουμε οι μεν και ας ετοιμαστούν εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να πεθάνουν να βάλουν το όπλο στο χέρι των νέων στρατιωτών της ελευθερίας μας. Όρθιοι, όπως στην άκρη ενός τάφου, ας ανανεώσουμε τον όρκο των ηρώων.
10 Οκτώβρη του 1889.


«Γράμματα του Χοσέ Μαρτί» (Επιλογή αποσπασμάτων: «Οικοδόμος»).
Επιμέλεια: ΤΟΝΙ ΝΤΕ ΛΑ ΡΟΣΑ - Μετάφραση: Μαρία Χατζηγιάννη
Δημοσιεύτηκε στην «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ μηνιαία επιθεώρηση τέχνης», τεύχος 24, Οκτώβρης 1985. Η σύνθεση με τη φιγούρα του ποιητή περιλαμβάνεται στην έκδοση.

Ο Χοσέ Χουλιάν Μαρτί-ι-Πέρες (Χοσέ Μαρτί), εθνικός ήρωας της Κούβας, οργανωτής του απελευθερωτικού αγώνα κατά της ισπανικής κυριαρχίας, συγγραφέας, δημοσιογράφος, ποιητής, γεννήθηκε το 1853 στο Μαρτί-ι-Πέρες και σκοτώθηκε το 1895 στο Ντος Ρίος, στην εθνικοαπελευθερωτική εξέγερση της Κούβας, σε μάχη με τους Ισπανούς. Εξόριστος για την επαναστατική του δράση από το 1871 στην Ισπανία, σπούδασε φιλοσοφία, λογοτεχνία, δίκαιο στα πανεπιστήμια της Μαδρίτης και τη Σαραγόσα. Στα 1875-1879 έζησε στο Μεξικό και τη Γουατεμάλα. Το 1879 επιστρέφοντας στην Κούβα συμμετείχε στην προετοιμασία της εξέγερσης κατά των Ισπανών και εξορίστηκε πάλι στην Ισπανία. Στα 1880-1895 στις ΗΠΑ, ανταποκριτής λατινοαμερικάνικων εφημερίδων, αρθρογραφούσε κατά της πολιτικής και των σχεδίων της ηγεσίας των ΗΠΑ. Το 1892 ίδρυσε το Κουβανικό Επαναστατικό Κόμμα, αποφασιστικό συντελεστή στην οργάνωση της εθνικοαπελευθερωτικής εξέγερσης της Κούβας. Ίδρυσε την εφημερίδα «Πάτρια», όργανο του ΚΕΚ. Έργα: Φιλοσοφικές Ιδέες, Αμπντάλα (1869), Ισμαελίλο (1882), Απλοί στίχοι (1891), Ελεύθεροι στίχοι. Η επίδραση της ποίησής του είναι έντονη στην λατινοαμερικάνικη ποίηση του 20ού αιώνα.

Πηγή: Οικοδόμος

Οι έρευνες που αφορούν στα ιστολόγια παρουσιάζουν ένα σημαντικό εγγενές πρόβλημα, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος μοναδικός, αναλυτικός και εξαντλητικός κατάλογος των εκπαιδευτικών ιστολογίων.

Άμεση απόσυρση της απαράδεκτης προεκλογικής απόφασης.

Η "Γιωργίτσα": Τραγούδι από την Ερυθραία της Μικράς Ασίας. Η Δόμνα Σαμίου το έμαθε από την Κλεονίκη Τζοανάκη, το 1976. Απόσπασμα από την εκπομπή «Μουσική Βραδιά», ΕΡΤ, 1977. Τραγουδισμένο από τη Δόμνα Σαμίου, περιλαμβάνεται στο CD «Μικρασιάτικα τραγούδια» (1991).
Τραγουδούν η Κλεονίκη Τζοανάκη και η Δόμνα Σαμίου. Τις συνοδεύουν οι μουσικοί: Στέφανος Βαρτάνης, βιολί, Πέτρος Καλύβας, ούτι, Σταύρος Αδριανός, λαούτο.


πηγή

Ύστερα ἀπὸ πολλὴ ἀπαντοχή, ἦρθε τέλος πάντων ἡ ἄνοιξη. Ἄρχισε ἡ γλυκύτητα τοῦ καλοκαιριοῦ. Ἥλιος! Χαρὰ Θεοῦ! Ὅλα εἶνε χαρούμενα, ὁ οὐρανός, ἡ στεριά, ἡ θάλασσα, τὰ βουνά, τὰ δέντρα, τὰ ζῶα, τὰ πουλιά, οἱ ἄνθρωποι. Ἀκόμα κ᾿ οἱ ἄψυχες καὶ ψυχρὲς πέτρες σὰν νὰ μιλοῦνε, σὰν νὰ τραγουδοῦνε ἀπὸ χαρά. Τώρα δὲν ὑπάρχει κανένα ἄψυχο. Εὐχαριστοῦνε τὸν ζωοδότη ποὺ τοὺς δίνει τὴ ζωή, γιὰ νὰ χαίρουνται. Εὐχαριστοῦμε κ᾿ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τὸν Χριστὸ ποὺ ἀναστήθηκε, γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς χάρισε καὶ γιὰ τὴ φλέβα τῆς χαρᾶς ποὺ ἀναβρύζει μέσα στὴν καρδιά μας, κ᾿ εὐφραινόμαστε ἀπὸ τὴν θαυμαστὴ πλάση του, μαζὶ μ᾿ ὅλα τὰ πλάσματά του. Σήμερα, σὰν νὰ μεταμορφωθήκαμε ὅλοι σὲ Ἀγγέλους, καὶ δοξολογοῦμε τὸν Κύριο, ποὺ εἶπε στὸν Ἰώβ: «Τὸν καιρὸ ποὺ γινήκανε τὰ ἄστρα, μὲ ὑμνήσανε μὲ τὶς φωνές τους ὅλοι οἱ Ἄγγελοί μου». Τώρα, τὸν ὑμνοῦν ὄχι μοναχὰ οἱ Ἄγγελοι, ποὺ τότε μονάχα ἐκεῖνοι εἴχανε πλασθῆ, ἀλλὰ κ᾿ οἱ ἄνθρωποι, κι᾿ ὅσα ἄλλα πλάσματα, πλασθήκανε ὕστερα ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους.

Λίγες μέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών...
Αγώνων του Λονδίνου κυκλοφόρησε το «The Secret Olympian», ένα βιβλίο -γραμμένο με ψευδώνυμο- από ένα μέλος της Βρετανικής εθνικής ομάδας κωπηλασίας για να αποκαλύψει τι πραγματικά συνέβαινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.

Ολυμπιονίκες στο σεξ αναδεικνύονται 70%-75% των αθλητών που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δηλώνουν στο ESPN αθλητές που έχουν ζήσει απίστευτες εμπειρίες σε Ολυμπιακά Χωριά.
Ο Τζος Λάκατος είχε ολοκληρώσει το πρόγραμμά του στη σκοποβολή στους Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000, όταν οι επικεφαλής της αμερικανικής αποστολής τού έδωσαν εντολή να επιστρέψει στις ΗΠΑ μαζί με τους συναθλητές του. Εκείνος όμως αναπολώντας τις εμπειρίες που έζησε τέσσερα χρόνια νωρίτερα στην Ατλάντα, όπου είχε κατακτήσει ένα ασημένιο μετάλλιο, δεν ήθελε να φύγει.

Είναι γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν ένα κομμάτι του σύγχρονου διεθνούς καπιταλιστικού, πολιτιστικού εποικοδομήματος, γι' αυτό χρησιμοποιούνται από τις κυρίαρχες τάξεις σαν μια απόδειξη του ενδιαφέροντός τους για τον αθλητισμό, Τη διεθνή συνεργασία, την ειρήνη και την ευγενική άμιλλα ανάμεσα στους λαούς όλου του κόσμου.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Η πραγματικότητα των Ολυμπιακών αγώνων δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Μια σειρά γεγονότα τα οποία και θα καταγράψουμε, αυτό καταδεικνύουν. Θα δούμε ότι η υπόθεση της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας, όχι μόνο δεν προωθούνται, αλλά αντίθετα οι αγώνες αυτοί χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για την προώθηση πολιτικών-οικονομικών σκοπιμοτήτων των ιμπεριαλιστικών κρατών.

Ένας 14άχρονος μαθητής από τα Γιαννιτσά, ο Μάριος Χατζηδήμου, είναι ο νικητής του φετινού διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU).

Τα πανεπιστήμια MIT, Harvard, Princeton, Stanford, Michigan κ.ά. προσφέρουν δωρεάν online μαθήματα στο κοινό.

Στις 4 Ιουλίου, οι φυσικοί του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) – του μεγαλύτερου επιταχυντή σωματιδίων που κατασκευάστηκε ποτέ – ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός νέου υποατομικού σωματιδίου. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για το πολυπόθητο μποζόνιο Higgs, που λύνει το μυστήριο της μάζας άλλων στοιχειωδών σωματιδίων. Η ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs αξίζει σίγουρα και θα οδηγήσει – ίσως και φέτος – στο βραβείο Nobel.
Όμως εν μέσω χειροκροτημάτων, εκτόξευσης φελλών σαμπάνιας και του σπάνιου φαινομένου δημοσιογραφικής κάλυψης με κομμένη την ανάσα ενός πειράματος φυσικής, ορισμένοι επιστήμονες άρχισαν να αγχώνονται. Για πολλούς φυσικούς στοιχειωδών σωματιδίων, πίσω από τους πανηγυρισμούς παραμονεύει ένας φόβος – ο φόβος ότι η εύρεση του Higgs δεν σηματοδοτεί μια αρχή για την φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων αλλά το τέλος της.
Την εξέλιξη αυτή κάποιοι φυσικοί την ονόμασαν «εφιαλτικό σενάριο». Η ύπαρξη του μποζονίου Χιγκς επιβεβαιώνει το καθιερωμένο πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, μια θεωρία που στην ουσία προέβλεπε με απαράμιλλη ακρίβεια τα αποτελέσματα κάθε πειράματος σχετικού με στοιχειώδη σωματίδια. Όμως παρ’ όλη την αξία του Καθιερωμένου Προτύπου, οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη ότι είναι ελαττωματικό και αναζητούν ενδείξεις για το τι κρύβεται πέρα απ’ αυτό. Κι αν ο μεγαλύτερος και πιο ισχυρός επιταχυντής σωματιδίων που κατασκευάστηκε ποτέ δεν μπορεί να μας δείξει τίποτε πέρα από το μποζόνιο Χιγκς, τότε αυτό μπορεί να είναι ένα ανεπιθύμητο σημάδι ότι έχουμε φτάσει στα όρια του τι μπορούμε να μάθουμε.
Αυτό ίσως ακούγεται παράξενα. Στο κάτω-κάτω μια ανακάλυψη, εξ’ ορισμού μας διδάσκει κάτι καινούργιο σχετικά με τη φύση. Αλλά σε αυτό το επίπεδο, η φυσική δεν είναι απλά ένα ζήτημα σχετικό με την ανακάλυψη νέων σωματιδίων: είναι επίσης και μια διαδικασία μάθησης του πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν τα όρια της γνώσης μας.
Κατά μια έννοια, το μποζόνιο Higgs δεν είναι καθόλου μια «ανακάλυψη». Εμφανίστηκε στη θεωρητική φυσική για πρώτη φορά πριν από 50 χρόνια. Λίγο μετά αναγνωρίστηκε ότι το Χιγκς – ή κάτι σαν αυτό – ήταν ένα απαραίτητο κομμάτι του Καθιερωμένου Προτύπου, την θεωρία που περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τις δυνάμεις που διαμορφώνουν τον υποατομικό κόσμο. Και ενώ είχαν συγκεντρωθεί οι αποδείξεις για το υπόλοιπο της θεωρίας, οι φυσικοί κατάφεραν να ανιχνεύσουν και το μποζόνιο Higgs.
Ωστόσο, δεν είχε παρατηρηθεί άμεσα πριν από την πιο πρόσφατη σειρά πειραμάτων. Πράγματι, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) χτίστηκε με κόστος περίπου 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τον σκοπό αυτό – να επιταχύνει πρωτόνια δίνοντάς τους αρκετή ενέργεια ώστε οι συγκρούσεις τους να παραγάγουν το μποζόνιο Higgs. Αλλά ακόμη και οι φυσικοί που κατασκεύασαν τον Mεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων ήλπιζαν ότι ο επιταχυντής θα κάνει πολύ περισσότερα.
«Η ανακάλυψη ενός μποζονίου Higgs στα πλαίσια του Καθιερωμένου Προτύπου είναι τόσο συναρπαστική, όσο αν ο Κολόμβος έφθανε κατευθείαν στην Ινδία αντί να ανακαλύψει μια νέα ήπειρο» ισχυρίζεται ο Daniel Whiteson, ένας πειραματικός φυσικός του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, και ότι «πρόκειται για έναν πειραματικό άθλο, αλλά δεν μας μαθαίνει κάτι που να μην ξέρουμε ήδη».
Η πραγματική ελπίδα για τη φυσική θα ήταν τα πειράματα Higgs να άνοιγαν την πόρτα για κάτι καινούργιο, να μας διαφώτιζαν σε ερωτήματα που το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν μπορεί να απαντήσει. Μέχρι σήμερα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις στη φύση. Το Καθιερωμένο Πρότυπο περιγράφει τις τρεις από αυτές με εκπληκτική ακρίβεια. Αλλά δεν μας λέει τίποτα για την τέταρτη δύναμη, την βαρύτητα. Η βαρυτική δύναμη είναι μυστηριωδώς διαφορετική από τις άλλες τρεις δυνάμεις. Για παράδειγμα είναι πολύ ασθενέστερη σε σχέση με τις άλλες – 1032 φορές ασθενέστερη από την ασθενέστερη δύναμη του Καθιερωμένου Προτύπου. Αυτή η ανεξήγητη «αδυναμία» της βαρυτικής δύναμης σε σχέση με τις υπόλοιπες είναι γνωστή ως Πρόβλημα Ιεραρχίας.
Σύμφωνα με τον θεωρητικό φυσικό Lee Smolin «ο βασικότερος λόγος απογοήτευσης από τον LHC θα είναι – εφόσον δεν ανακαλυφθεί τίποτε άλλο πέραν του Higgs στα πλαίσια του Καθιερωμένου Προτύπου – το πρόβλημα της Ιεραρχίας να παραμείνει ανεξήγητο».
Το Καθιερωμένο Πρότυπο αφήνει επίσης κι άλλα προβλήματα άλυτα. Οι αστρονομικές παρατηρήσεις μας αποκαλύπτουν ότι το σύμπαν όχι μόνο διαστέλλεται, αλλά διαστέλλεται επιταχυνόμενα – και η διαδικασία αυτή απαιτεί τεράστια ποσά της επονομαζόμενης σκοτεινής ενέργειας. Οι φυσικοί την ονομάζουν έτσι γιατί δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται. Εν τω μεταξύ οι μετρήσεις των μαζών γαλαξιών μας αποκαλύπτουν ότι υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες μη ορατής ύλης. Η ύλη αυτή ονομάζεται σκοτεινή ύλη. Πολλοί φυσικοί περιμένουν ότι η σκοτεινή ύλη θα ερμηνευθεί με κάποιο νέο σωματίδιο το οποίο δεν περιλαμβάνεται στο Καθιερωμένο Πρότυπο.
Η σκοτεινή ενέργεια και η σκοτεινή ύλη αποτελούν το 96% της μάζας του σύμπαντος. Το Καθιερωμένο Πρότυπο περιγράφει μόνο το υπόλοιπο 4%. Πολλοί φυσικοί ήλπιζαν ότι ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων θα μας αποκάλυπτε από τι είναι φτιαγμένο το 96% του σύμπαντος. Αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει τίποτε σχετικό.
Αν ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων αποκάλυπτε κι άλλους τύπους σωματιδίων στην γειτονιά του μποζονίου Higgs – για παράδειγμα αυτά που η θεωρία ονομάζει s-σωματίδια ή άλλες εναλλακτικές περιπτώσεις του Χιγκς – τότε θα μπορούσαν να υποστηριχθούν μεγάλες θεωρίες που ωθούν την φυσική πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου. Αλλά αν το σωματίδιο Higgs υπάρχει, όπως φαίνεται μέχρι τώρα και αν συμπεριφέρεται ακριβώς όπως το Καθιερωμένο Πρότυπο προβλέπει, τότε η επαλήθευση των προτεινόμενων θεωριών πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου βρίσκονται έξω από τις πειραματικές μας δυνατότητες.
Μερικοί ανησυχούν ότι για να βρούμε κάτι πραγματικά καινούργιο πρέπει να φτάσουμε πολύ βαθύτερα απ’ ότι έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα, διεισδύοντας σ’ αυτό που ονομάζεται κλίμακα Planck. Για να προσεγγίσει ένας επιταχυντής αυτή την κλίμακα πρέπει ενεργειακά να είναι 1016 ισχυρότερος από τον LHC. O LHC είναι κυκλικός με μήκος περιφέρειας 27 χιλιόμετρα και χρειάστηκαν δέκα χρόνια για την κατασκευή του. Ο επιταχυντής που θα είχε την δυνατότητα να διερευνήσει την κλίμακα Plnack, θα είχε στην κυριολεξία το μέγεθος ενός ολόκληρου γαλαξία.
Αν και ο LHC μας αποκάλυψε ένα σωματίδιο σαν το Higgs, υπάρχει ακόμη προβληματισμός για το αν είναι το μποζόνιο του Καθιερωμένου προτύπου και ποιες είναι οι ιδιότητές του που το αποδεικνύουν.
Μετά την αρχική ανακοίνωση ανακάλυψης του Χιγκς, αρκετοί φυσικοί έχουν δείξει ότι τα δεδομένα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων είναι συμβατά τόσο με το Καθιερωμένο πρότυπο, όσο και με διάφορες ενδιαφέρουσες εναλλακτικές θεωρίες. «Κάτι μέσα μου, μου λέει ότι πρόκειται για ένα μποζόνιο Higgs πέραν του Καθιερωμένου προτύπου» λέει ο Ian Low, ένας θεωρητικός του Πανεπιστημίου Northwestern University και του Argonne National Laboratory.
Άλλοι φυσικοί επισημαίνουν ότι ακόμη κι αν το νέο σωματίδιο είναι ακριβώς όπως αυτό που προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Ο πραγματικός εφιάλτης, σύμφωνα με τον θεωρητικό John Ellis του King College του Λονδίνου, θα ήταν να βρουν το μποζόνιο σε μία λίγο μεγαλύτερη η ενέργεια. Τότε δεν θα χρειαζόμασταν νέα φυσική μέχρι να φτάσουμε στην κλίμακα Planck. Η ενέργεια στην οποία παρατηρήθηκε το Higgs σημαίνει ότι υπάρχουν αστάθειες στο Καθιερωμένο Μοντέλο, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια νέα φυσική κάτω από λιγότερο ακραίες συνθήκες.
Και ο LHC μπορεί να μας πει ακόμη περισσότερα. Τον επόμενο χρόνο ο επιταχυντής θα βελτιωθεί. Και όταν επαναλειτουργήσει θα φτάσει σε διπλάσιες ενέργειες από τις σημερινές. Και είναι πολύ πιθανόν να βρει κάτι καινούργιο.
Αλλά ακόμη κι έτσι, οι ίδιες ανησυχίες είναι πιθανόν να εμφανιστούν πάλι. Η θεμελιώδης φυσική έχει φτάσει σε ένα τέτοιο στάδιο όπου τα μεγάλα πειράματα κοστίζουν δισεκατομμύρια δολάρια και απαιτούν προσπάθειες χιλιάδων φυσικών. Κάθε φορά που διευρύνουμε τα όρια της γνώσης μας, φθάνουμε όλο και πιο κοντά στο όριο πέραν του οποίου δεν θα μπορούμε να προχωρήσουμε. Βρισκόμαστε σε έναν αγώνα ανάμεσα στα ερωτήματα που μπορούμε να απαντήσουμε και στους περιορισμούς που θέτουν οι δυνατότητές μας – και κάποτε, ίσως σύντομα, να εξαντληθούν τα όρια των δυνατοτήτων μας.
ΠΗΓΗ: James Owen Weatherall – bostonglobe.com 

Ανακαλύφθηκε μακρινό ηλιακό σύστημα με εξωπλανήτες που μοιάζουν πολύ με τις τροχιές πλανητών του δικού μας συστήματος.

Kατοπτρικό είδωλο; Ένα ηλιακό σύστημα σαν το δικό μας ανακαλύφθηκε σε απόσταση χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη

ΤΗΣ ΛΗΔΑΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Αλίκη Παππά- Drop

ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ ΠΥΛΙΑ

Στο σημερινό αφιέρωμα των «Αναγνώσεων», οι γυναίκες μιλούν για τον εαυτό τους, το σώμα τους, τη χρήση και την εικόνα του, την αναπαράστασή του στην τέχνη, αλλά και την αγοραία απεικόνισή του στο κυρίαρχο, σύγχρονο lifestyle.
Η ελευθεριότητα της εμφάνισης και της έκφρασης, που με αυτάρεσκη ευλάβεια χρησιμοποιούν οι tv περσόνες και προβάλλεται με υπερβολή σε δημοφιλείς εκπομπές και λαϊκά περιοδικά, μας έχει δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι ο δυτικός κόσμος απολαμβάνει ένα «μετα-νεωτερικό» καθεστώς απελευθέρωσης. Γι’ αυτό και κακώς θεωρούμε πως μερικά από τα φεμινιστικά αιτήματα, όπως για παράδειγμα «το σώμα μας μάς ανήκει» έχουν, σε γενικές γραμμές, εκπληρωθεί∙ αφού στην πραγματικότητα επανεμφανίζονται με άλλους όρους, και εξίσου επίκαιρα με την εποχή της πρώτης διεκδίκησής τους.

Γιατί δεν είναι μόνο η παγκόσμια κρίση που περιστέλλει τις επιθυμίες, κι αυτός ο διάχυτος, σύγχρονος συντηρητισμός, «νεοφιλελεύθερης» κοπής, που έχει επαναφέρει στην καθημερινή ζωή ακραία φοβικά αντανακλαστικά∙ είναι και ο αυταρχικός, εν τέλει αντιερωτικός και απόλυτα εμπορευματοποιημένος τρόπος που προσδιορίζει στις κοινωνίες μας τη δημόσια εικόνα του γυναικείου καταρχήν, και συνακόλουθα του ανδρικού σώματος:
Συγκεκριμένες διαστάσεις και βάρος, γυαλιστερά νεανικά ή νεάζοντα σώματα -σμιλεμένα ξανά και ξανά στη χειρουργική κλίνη- συγκεκριμένα ρούχα και χρώματα, πρόσωπα ηλικιωμένων γυναικών (αλλά και ανδρών) σχεδιασμένα με carbone -όλα με σαρκώδη χείλη, ατσαλάκωτες παρειές και φαρδιά μέτωπα- είναι μερικές από τις επιταγές και τις πρακτικές, που όσοι επιθυμούν να φαίνονται πλούσιοι και ισχυροί οφείλουν να ακολουθούν. Και αν το κόστος «κατασκευής» τής δια βίου νεότητας και ομορφιάς μοιάζει ν’ απευθύνεται στα πλουσιότερα στρώματα, οι μόδες αυτές δεν αφήνουν καθόλου αδιάφορα και τα λαϊκά. Πρόκειται για την αυταρχική μοναρχία της μόδας, που υποτάσσει τα σώματα και τα πρόσωπα σε μια ομοιομορφία ξύλινη. Πρόκειται, το επαναλαμβάνω, για μια «αισθητική»-εμπόρευμα, για ένα σύστημα που αναπαράγει το κυρίαρχο lifestyle και αναπαράγεται με την υποταγή.
Θα περίμενε κανείς, ότι αυτή η υπερεπένδυση σε χρόνο, χρήμα και πόνο για την απόκτηση ενός κορμιού κατά τις προσταγές της μόδας, θα διευκόλυνε το κυνήγι της επιθυμίας. Όμως το αφελές και επίσης εμπορικό επιχείρημα, πως ένα «αψεγάδιαστο» σώμα είναι περισσότερο επιθυμητό και διαθέσιμο, δεν φαίνεται στην πράξη να ευσταθεί, καθώς τα εμπορικά και απλοϊκά επιχειρήματα συνήθως εξαπατούν. Μια νέα πραγματικότητα, απολύτως συντηρητική, κρύβεται πίσω από την κυριαρχία τής δια βίου ομορφιάς και νεότητας. Άλλωστε, η υπερεπένδυση στο κυρίαρχο μοντέλο δεν θα μπορούσε να είναι επιλογή ελευθερίας ούτε συνειδητή πρόθεση αυτοδιάθεσης.
Λίγα χρόνια πριν, η γνωστή, τολμηρή starlet και επιχειρηματίας Paris Hilton μας κεραυνοβόλησε με την αποκάλυψη πως θα προχωρήσει σε υμενοπλαστική για την πρώτη νύχτα του γάμου της. Ο πρίγκιπας της soul και σύμβολο του σεξ Marvin Gaye (1939-1984), λίγο πριν πεθάνει, είχε δηλώσει πως αν ήταν πιο δυνατός θα ζούσε σαν μοναχή ή σαν ιερωμένος (Magazine littéraire, τχ. 207, Μάιος 1984, σελ. 28). Η γαλλίδα ιστορικός και φεμινίστρια Yvonne Nibieler, στο βιβλίο της Η γυναικεία παρθενία, μύθοι, φαντασιώσεις, χειραφέτηση, το οποίο κυκλοφόρησε στα γαλλικά από τις εκδόσεις Odile Jacob, δηλώνει έκπληκτη για το κίνημα No Sex, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ με το σύνθημα «να κυριαρχείς στο σώμα σου για να είσαι περισσότερο διαθέσιμη στους άλλους», αλλά και για την εντυπωσιακή αύξηση των πιστοποιητικών παρθενίας και υμενοπλαστικής, όχι μόνο από μουσουλμάνες (Τα Νέα, 14/3/2012).
Ακόμη και αν οι παραπάνω δηλώσεις των star αποτελούν στην κυριολεξία ευσεβείς και απραγματοποίητες προθέσεις, χρησιμοποιούν τη γλώσσα της εξουσίας και τη σιγουριά της παράδοσης. Μέσα από αυτή την εικόνα, ενισχύουν τη δική τους θέση στο στερέωμα της δημοσιότητας και προπαγανδίζουν την επιστροφή σε μια θρησκευτική, περιοριστική ηθική. Το ίδιο άλλωστε προπαγανδίζουν και οι οικογενειακές φωτογραφίες των λογής-λογής «αστέρων», δίπλα σε «αποκαλυπτικές» εκμυστηρεύσεις και πόζες. Σε καμία περίπτωση δεν διεκδικούν την πρόταξη της δικής τους επιθυμίας ή, αλλιώς, «της δικής τους αλήθειας». Και βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που αντικρουόμενα μηνύματα εκπορεύονται από τα ίδια κέντρα εξουσίας.
Η «κουλτούρα του ξέκωλου», για την όποια μας μιλάει, στο βιβλίο της που παρουσιάζουμε παρακάτω, η Άριελ Λίβι αλλά και η υποταγή στις επιταγές της κυρίαρχης «αισθητικής» και στις εκάστοτε μόδες, εγκαθιδρύουν αμφίδρομες σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα συστήματα που καθορίζουν τις αντίστοιχες πρακτικές και τα υποκείμενα που υπακούουν. Πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία, που μεταγγίζουν εξουσία το ένα στο άλλο. Πρόκειται, όσον αφορά τα υποκείμενα, για συνειδητή επένδυση στον αστερισμό της κοινωνικής ανόδου, της επιρροής και της επαγγελματικής καταξίωσης.
«Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε πουθενά –όπως λέει ο Φουκώ-, από τις σχέσεις εξουσίας∙ από την άλλη, μπορούμε πάντα και παντού να τις τροποποιούμε: γιατί η εξουσία είναι αμφίδρομη σχέση, πάει μαζί με την υπακοή, την οποία είμαστε ελεύθεροι (ναι, ελεύθεροι) να [αντιμετωπίσουμε] με μεγαλύτερη ή μικρότερη αντίσταση» (Πωλ Βεν, Φουκώ. Η σκέψη του, η προσωπικότητά του, Εστία, σελ. 180).

Αντισταθείτε [...]
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν...
Μιχάλης Κατσαρός
Κατά Σαδδουκαίων

πηγή

ΑΡΙΕΛ ΛΙΒΙ, Θηλυκές φαλλοκράτισες, Οι γυναίκες και η ανερχόμενη κουλτούρα του ξέκωλου, μετάφραση Νίκη Σταυρίδη, εκδόσεις Κουκκίδα, σελ. 261

ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΖΕΗ

Είδος εκδήλωσης: Συνέδριο
Επιστημονικό πεδίο: Ανθρωπιστικές, νομικές και κοινωνικές επιστήμες
Τόπος διεξαγωγής:
Γερμανία

Ημερομηνία έναρξης:
10/10/2012

Περιγραφή:
Ο οργανισμός Etech Germany διοργανώνει, από κοινού με το Πανεπιστήμιο της Modena και της Regio Emilia της Ιταλίας και το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, ένα τριήμερο συνέδριο για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση από 10 έως 12 Οκτωβρίου 2012 στην Καρλσρούη της Γερμανίας.

Κατά την διάρκεια του συνεδρίου, θα δοθεί η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να εξετάσουν πως οι κλιματικές αλλαγές, η μείωση της βιοποικιλότητας καθώς και οι άλλες περιβαλλοντολογικές αλλαγές έχουν επηρεάσει τον αντίστοιχο τομέα της εκπαίδευσης. Επίσης, θα συζητηθούν οι καλύτερες πρακτικές, μοντέλα, case studies, εμπειρίες και καινοτόμες μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί και εφαρμοσθεί σε αρκετές χώρες αναφορικά με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Το συνέδριο θα αποτέλεσει τη βάση για τη σύναψη συνεργασιών σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, στον τομέα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Για επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το συνέδριο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση mail@etechgermany.com και στο fax 0049-721-4768953.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΡΑΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΠΑΙΓΝΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

23-25 Νοεμβρίου 2012 · Ίδρυμα Ευγενίδου, Αθήνα



‘’Η συμβολή του ‘πρωταρχικού δεσμού’ στη δομή της προσωπικότητας’’

Γέφυρες συνεργασίας Ψυχοθεραπείας & Νευροεπιστημών



Υποβολή περιλήψεων έως : 25 Ιουνίου 2012

Έγκαιρη εγγραφή έως : 30 Ιουνίου 2012



Πληροφορίες στο συνημμένο

‘Προκαταρκτικό Πρόγραμμα – Πρόσκληση για υποβολή περιλήψεων’

http://www.dramaandplaytherapy.gr – email: dramaplayconf2012@gmail.com

τηλ. 22990 84570

Την περίοδο 6-10 Αυγούστου 2012 θα πραγματοποιηθεί στη Λέσβο από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού το σεμινάριο "Διδάσκω Ελληνικά: Εξειδίκευση στη Διδασκαλία της Ελληνικής ως Ξένης Γλώσσας". Προβλέπεται κόστος συμμετοχής.

Συνημμένα

• Διδάσκω ελληνικά (pdf, 212KB)

Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας ανακοινώνει τη διοργάνωση σεμιναρίου εξειδίκευσης στη Μεσαιωνική Λεξικογραφία (διαρκείας 35 ωρών) για έναν πολύ περιορισμένο αριθμό έως 20 ατόμων.

Το σεμινάριο εξειδίκευσης, θεωρητικό και πρακτικό, δίνει απόλυτη έμφαση στην εφαρμογή. Το θεωρητικό σκέλος περιλαμβάνει επισκόπηση της λεξικογραφίας και της μεσαιωνικής δημώδους γλώσσας, καθώς και εξοικείωση με την ιστορία και τη μέθοδο της λεξικογραφικής εργασίας, όπως αυτή ασκείται στο Γραφείο Σύνταξης του Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας του Εμμ. Κριαρά, στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Στο πρακτικό και εφαρμοσμένο μέρος, οι συμμετέχοντες θα ασκηθούν στη σύνταξη λημμάτων με την καθοδήγηση έμπειρων συνεργατών του Λεξικού.

Το σεμινάριο εξειδίκευσης θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, στις εγκαταστάσεις του ΚΕΓ, Καραμαούνα 1, Πλατεία Σκρα, Καλαμαριά, το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου 2012, κατά τις απογευματινές ώρες.

Διάρκεια Σεμιναρίου: 3 Σεπτεμβρίου 2012 έως και 13 Σεπτεμβρίου 2012 . Ωρες: 17:00 - 20:00 (εργάσιμες ημέρες).

Αιτήσεις Συμμετοχής: έως και την 20η Αυγούστου 2012

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να είναι φοιτητές ή απόφοιτοι Φιλοσοφικής Σχολής με καλές γνώσεις Η/Υ. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Στους συμμετέχοντες θα δοθεί "Πιστοποιητικό Εξειδίκευσης στη Μεσαιωνική Ελληνική Λεξικογραφία με χρήση των Νέων Τεχνολογιών".
Κόστος συμμετοχής: 200,00 Ευρώ.

Πληροφορίες-δηλώσεις συμμετοχής:
στα τηλ. 2310-459101 & 2310-459106 (ώρες: 10:00 – 15:00) ως τις 15/07/2012.



Σημείωση: Η ολοκλήρωση της κράτησης της θέσης πραγματοποιείται με την αποστολή στο ΚΕΓ της αίτησης που ακολουθεί και του καταθετηρίου της Τράπεζας (για αποστολή με φαξ: 2310-459107, για αποστολή με e-mail: centre@komvos.edu.gr) με την ένδειξη: "Συμμετοχή στο Σεμιναριο Λεξικογραφίας"

Επισυναπτόμενα αρχεία Μέγεθος Αίτηση για το Σεμινάριο Λεξικογραφίας 303.5 KB

πηγή

Συνέδριο προς τιμή της κας Σουζάνας Παπαδοπούλου με τίτλο: "Workshop on Convex Geometric Analysis", 10-13 Σεπτεμβρίου

Είδος εκδήλωσης: Ημερίδα
Επιστημονικό πεδίο: Ανθρωπιστικές, νομικές και κοινωνικές επιστήμες
Τόπος διεξαγωγής: Ρέθυμνο

Ημερομηνία έναρξης: 02/11/2012

Περιγραφή: Τα Τμήματα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών (Φ.Κ.Σ.) και Προσχολικής Εκπαίδευσης (Π.Τ.Π.Ε.) του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Ιστορικών της Εκπαίδευσης (ΕΛ.Ε.Ι.Ε.) και με την υποστήριξη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών του Φ.Κ.Σ. "Εκπαιδευτική θεωρία, Ιστορία και Πολιτική" και του Διδασκαλείου Νηπιαγωγών του Π.Τ.Π.Ε., ανακοινώνουν τη διοργάνωση επιστημονικού διήμερου Ιστορίας της Εκπαίδευσης στο Ρέθυμνο, στις 2 και 3 Νοεμβρίου 2012, με θέμα

"Ιστοριογραφία της Ελληνικής Εκπαίδευσης: Επανεκτιμήσεις και Προοπτικές".

Το νησί Luytla-Duymun είναι το μικρότερο από τα 18 νησιά faroe, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στη Σκωτία και την Ισλανδία. Αυτό το πανέμορφο μέρος είναι 0,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα (0,3 τετραγωνικά μίλια) με υψηλότερο σημείο, το όρος Ravan, 414 μέτρα (1358 πόδια) υψηλά. Το νησί είναι ακατοίκητο, αλλά είναι ένα όμορφο μέρος , τα σύννεφα που το αγκαλιάζουν το κάνουν μοναδικό.

Στα νότια από τις έρημες πεδιάδες του Altiplano, στη Βολιβία, σε υψόμετρο των 3.650 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκεται η λίμνη Salar de Uyuni που είναι καλυμμένη με αποξηραμένο αλάτι. Την εποχή των βροχών είναι καλυμμένη με ένα λεπτό στρώμα αλμυρού νερού και αυτό την μετατρέπει σε ένα τεράστιο καθρέφτη.

Βρισκόμαστε στο ξημέρωμα της 20ης Μαΐου του 1941 και ο ξάστερος ανοιξιάτικος ουρανός της Κρήτης μαυρίζει από εκατοντάδες σκουρόχρωμα γερμανικά αεροπλάνα, τα οποία καθώς μουγκρίζουν μοιάζουν με τέρατα της Αποκάλυψης. Η γη σείεται και αμέσως τα πρώτα κύματα των επίλεκτων γερμανικών τμημάτων αρχίζουν να πέφτουν κατά χιλιάδες, από τα αμέτρητα μεταγωγικά αεροπλάνα και ανεμόπτερα.

Eνα πολυ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του Πνευματικού κέντρου "Όλυμπος" και του Παύλου Πισσάνου,
διάρκειας 1 ώρας και 30 λεπτών.

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2012/05/classical-athens-documentary.html#ixzz21Z9aC4Cr

Στοιχηματίζουμε: θα δείτε ολόκληρο αυτό το βίντεο

Οι αντιθέσεις στο «Αμάρτημα της μητρός μου» οροθετούν την αναζήτηση του νοήματος, προσδιορίζουν συμπεριφορές, διαφωτίζουν αιτίες και σηματοδοτούν την εξέλιξη της πλοκής.
Σας δίνονται κάποιες από αυτές:

Στην προσπάθεια της παγκόσμιας ελίτ να αναπρογραμματίσει το ανθρώπινο DNA και να μεταβάλλει την ίδια τη δομή του γονιδιώματός μας, ειδικά εμβόλια σχεδιάζονται για να μεταλλάξουν τη λειτουργία του εγκεφάλου μας, τα οποία έχουν ήδη αποτελέσει μέρος της ιατρικής κοινότητας και πρακτικής.

Στη συζήτηση για το αν τα social media έχουν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στην εκπαίδευση, μια νέα έρευνα που θα δημοσιευτεί σύντομα στο περιοδικό Computers & Education δίνει μια νέα ενδιαφέρουσα απάντηση: Τίποτα από τα δύο. Εξαρτάται από το πώς τα χρησιμοποιεί κανείς.

Ανασύρω ένα χιουμοριστικό κείμενο του 2009 από τα archives του Γιάννη Σαλονικίδη, ο οποίος οραματίζεται ένα άλλο σχολείο, διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει. Θα επαληθευτεί; Για να δούμε…

Μια άλλη ενδιαφέρουσα άποψη για τη χρήση του iPad μέσα στην τάξη. Αλήθεια, εσείς, αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα το χρησιμοποιούσατε για διδακτικούς σκοπούς;

Ο David Muench, διευθυντής του Independence Middle School της Pennsylvania, είχε μια από αυτές τις ιδέες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί εδώ στην Ελλάδα είμαστε τόσο πίσω σε έναν τόσο σημαντικό τομέα όπως είναι αυτός της εκπαίδευσης.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που κάθε πρωί, όταν ξυπνούν, πηγαίνουν στην κουζίνα, φτιάχνουν καφέ και πρωινό για να ξεκινήσουν την ημέρα τους και αυτοί που με το που ανοίγουν τα μάτια τους, πριν σηκωθούν από το κρεβάτι, πιάνουν το κινητό/tablet/laptop από το κομοδίνο και διαβάζουν sms, e-mails, tweets, facebook updates για να ενημερωθούν για ό,τι σημαντικό συνέβη όσο εκείνοι κοιμόντουσαν ήταν offline.

Πείραμα που χρηματοδοτείται από τον ιδρυτή της Microsoft Bill Gates θα συντελέσει στο να εκλυθούν στην ατμόσφαιρα του Νέου Μεξικού χιλιάδες τόνοι σωματιδίων θείου ως μέρος μίας μελέτης γεωμηχανικής, παρά τις έντονες προειδοποιήσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων σχετικά με τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει μία τέτοια ενέργεια για το οικοσύστημα του πλανήτη.

Κατά την ετήσια διάσκεψη των Ηνωμένων Μεγάλων Στοών της Σερβίας (UVLS) στο Βελιγράδι, παρουσία 400 ατόμων, εγκρίθηκε η κατασκευή του πρώτου Μασονικού Πανεπιστημίου και η έναρξη της διαδικασίας για την «ενοποίηση» της Μασονίας στη Σερβία.

Πρόκειται για μια κίνηση που έχει ως κύριο στόχο την «κατανόηση του Τεκτονισμού» αλλά και την δημιουργία «κοινής συνείδησης» στους Τέκτονες.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την UGLS θα είναι Ίδρυμα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης όπου οι Καθηγητές και Λέκτορες θα είναι «αδελφοί» μασόνοι από την Σερβία και ολόκληρο τον Κόσμο. Το Πανεπιστήμιο θα παρέχει υποτροφίες στους φοιτητές και όλοι ελπίζουν ότι θα αυξήσει την ποιότητα της εκπαίδευσης στην Σερβία και θα βοηθήσει να σταματήσει η "διαρροή εγκεφάλων" εκτός της χώρας.

Ο κόσμος της Αγγλίδας φεμινίστριας δημοσιογράφου, Cinnamon Heathcote-Drury, αναποδογύρισε κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, και όλη η «προοδευτική» της κουλτούρα της κλονίστηκε σοβαρά.

Αυτό είναι το σκηνικό. Μια Βρετανίδα φεμινίστρια δημοσιογράφος (φωτογράφος για την ακρίβεια) βλέπει μπροστά της, στο ταμείο ενός super market, μια έγκυο γυναίκα με μαντίλα να κουβαλάει έναν μεγάλο αριθμού από ψώνια. Η φεμινιστική της συνείδηση την οδηγεί να επέμβει, καθώς οργισμένη βλέπει τον σύζυγο της μουσουλμάνας να στέκεται άπραγος χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα για να βοηθήσει την καταπονημένη γυναίκα του με τα ψώνια.

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Γιάννη Μηλιώκα, που αποτελεί πραγματεία για την χαρακτηριστική λαβή του μαιάνδρου, που ο καλλιτέχνης ισχυρίζεται πως δεν είναι απλά ένα σχήμα.

Κανείς μέχρι σήμερα δεν γνώριζε ότι ο Μαίανδρος, το αρχαίο τετραγωνισμένο ελληνικό σύμβολο που υπάρχει παντού ζωγραφισμένο, είναι ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ.


Τα λεξικά παγκοσμίως το αναφέρουν ως...

διακοσμητικό στοιχείο αγγείων, κτηρίων, ενδυμάτων κ.λπ. και ως τίποτε άλλο.

Και όμως, ο Μαίανδρος σε κάποια σπάνια αγγεία φαίνεται πεντακάθαρα ότι είναι λαβή στο αγώνισμα της πάλης.

2.500 χρόνια αυτή η πολύτιμη πληροφορία είχε χαθεί.

Τα σπάνια αγγεία που εξηγούν με ζωγραφιές τη γυμναστική αυτή βρίσκονται εκτός Ελλάδος (Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Η.Π.Α. κ.λπ.).

Κανένα τέτοιο αγγείο δεν βρίσκεται στην Ελλάδα.

Εκείνη την εποχή, όμως, ήταν κοινό μυστικό των αρχαίων Ελλήνων, γι’ αυτό και το ζωγράφιζαν παντού, αλλά, αυστηρά κωδικοποιημένο.

Η γυμναστική αυτή δυνάμωνε τα χέρια κατ' αρχάς με δίσκο, ακόντιο, τόξο και ξίφος, με τελικό ζητούμενο τη Μαιάνδριο λαβή στην πάλη.

Το δέσιμο των δαχτύλων μεταξύ τους και το σφίξιμο του αντιπάλου ήταν οδυνηρό στο αγώνισμα της πάλης και θανατηφόρο στον πόλεμο.

Ο Πλάτων ο ίδιος ήταν παλαιστής και φυσικά γνώστης της λαβής του Μαιάνδρου.

Λόγω της απώλειας αυτών των αγγείων και της άγνοιας της χρησιμότητας του Μαιάνδρου, για χιλιάδες χρόνια, αλλάξαμε παγκοσμίως σωματότυπο, χάσαμε δύναμη, πήραμε βάρος και αρρωστήσαμε.

Με τη γυμναστική του Μαιάνδρου και τη διατροφή του Ιπποκράτη, όλοι οι νέοι σήμερα μπορούν να φτιάξουν σώμα αγαλμάτινο και να έχουν άριστη υγεία.

Και οι μεγαλύτεροι, όμως, έχουν πάρα πολλά να κερδίσουν από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου.

Φωτογραφίες και κείμενα επιλεγμένα από 100 βιβλία αποδεικνύουν τη σημασία, την αξία και τη χρησιμότητα αυτού του συμβόλου.

Η έρευνα του μοναδικού υλικού αυτού του βιβλίου και η καταγραφή του είναι ένας από τους λόγους που απείχα από τη μουσική σκηνή χρόνια και είμαι σίγουρος ότι άξιζε τον κόπο.

Αναδημοσίευση από: www.zougla.gr

Τα σκουπίδια μέσα στα μπάζα της αρχαίας Οξυρρύγχου αποδείχθηκαν θησαυρός. Με τη βοήθεια διαστημικής τεχνολογίας οι ερευνητές αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της αρχαίας ζωής, από τον μουσικό κώδικα του Πλάτωνα και ποιήματα της Σαπφούς ως τα κόλπα των εμπόρων της εποχής.

Στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ γνωστό και η χρήση του ήταν ευρέως διαδεδομένη. Στο σύγχρονο κόσμο, όμως, οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις εκπληκτικές του ιδιότητες μόλις την τελευταία πενταετία.
Το ιπποφαές αποτελεί ένα από τα φυτά, τα οποία κατακτούν την παγκόσμια αγορά και τους καταναλωτές με μεγάλη ταχύτητα, χάρη στις τεράστιες θεραπευτικές του ιδιότητες.


Στη Ρωσία και την Κίνα η καλλιέργειά του θεωρείται συστηματική, με την Ελλάδα να ευελπιστεί στο άμεσο μέλλον να μπει με δυναμικό τρόπο στην παγκόσμια αγορά.

Ηδη σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως την Κοζάνη, την Εύβοια, την Πέλλα, τη Φθιώτιδα και τη Ροδόπη υπάρχουν ομάδες παραγωγών, με την Κρήτη όμως να αναδεικνύεται στην περιοχή, όπου η ενασχόληση με το ιπποφαές παρουσιάζει μια έκρηξη ενδιαφέροντος!

Οπως λέει, μιλώντας στην «Τ», ο καλλιεργητής Γιάννης Βιαννιτάκης, στην Ιεράπετρα το ενδιαφέρον των αγροτών για την καλλιέργεια του φυτού αυτού είναι τόσο μεγάλο, ώστε μέσα στους επόμενους μήνες από τους 30 παραγωγούς ο αριθμός τους θα φτάσει τους 100.

Μια ενασχόληση, η οποία μπορεί να αποδειχθεί «χρυσορυχείο», μιας και το ένα κιλό από το έλαιο που παράγεται από τον καρπό του κοστολογείται προς 120 ευρώ, χωρίς να υπολογίζει κανείς τα μεγάλα κέρδη που μπορούν να έρθουν για κάθε παραγωγό, από την πώληση αποξηραμένων φύλλων (χρησιμοποιούνται ως αφέψημα) και από την παραγωγή προϊόντων, όπως συμπυκνωμένους χυμούς και ζελεδάκια, απευθυνόμενα στα παιδιά.
Τεράστιες οι δυνατότητες

Με την καλλιέργεια του ιπποφαούς να είναι ακόμη σε πρώιμο ουσιαστικά στάδιο, οι δυνατότητες ανάπτυξής του και στην Ελλάδα που καταγράφονται είναι τεράστιες. Αρκεί η καλλιέργειά του να γίνει, όπως σημειώνει ο κ. Βιαννιτάκης ορθολογικά και με επιστημονικό τρόπο, αλλιώς θα παρουσιαστούν τα ίδια προβλήματα, που εμφανίζονται σε άλλα αγροτικά προϊόντα και θα οδηγήσουν σε αποτυχία την όλη προσπάθεια.

Οι χώρες που έχουν επιδείξει μεγάλο ενδιαφέρον είναι ο Καναδάς και η Γερμανία, με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης να μπαίνουν σιγά- σιγά στο παιχνίδι. Ηδη μεγάλη εταιρία από την Ελλάδα έχει ζητήσει από τους αγρότες της Ιεράπετρας μια ποσότητα 2.000 κιλών ελαίου, ενώ αντίστοιχη πρόταση υπάρχει από τον Καναδά και τη Γερμανία.

«Η Ελλάδα έχει το ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων χωρών, λόγω κλίματος. Κάτι που πρέπει να εκμεταλλευτούμε, ασκώντας μια κοινή πολιτική. Να υπάρξει δηλαδή κοινό όνομα για το προϊόν μας στην αγορά και να πιστοποιηθεί, ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε και να διεκδικήσουμε ένα ικανό μερίδιο στο εμπόριο» αναφέρει ο κ. Βιαννιτάκης.

Εκατόν ενενήντα ωφέλιμα συστατικά!
Με βάση την ανάλυση του φυτού και των καρπών του, το ιπποφαές συμπεριλαμβάνεται δίκαια στην κατηγορία των υπερτροφών. Σύμφωνα με τον κ. Βιαννιτάκη, το ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες. «Οι περισσότερες και δραστικότερες (106) έχουν εντοπιστεί στο έλαιο που περιέχουν οι καρποί του. Είναι ένα φυτό που βοηθάει πάρα πολύ στην τόνωση, ευεξία και ενέργεια του ανθρώπινου οργανισμού, τη γρήγορη ανάρρωση και επούλωση των πληγών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού και του νευρικού συστήματος» σημειώνει.
Το κύριο παράγωγο του ιπποφαούς είναι το έλαιο του φυτού, που παράγεται από τους καρπούς με τη μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα.
Πέρα από συμπλήρωμα διατροφής, το ιπποφαές χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα διατροφής, συστατικό φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων και ως αυτούσιο φαρμακευτικό σκεύασμα για πλήθος παθήσεων, ενώ, όπως λέει ο κ. Βιαννιτάκης, από τους καρπούς του οι ίδιοι παρασκευάζουν χυμούς και μαρμελάδες. Μπορεί, επίσης, να το βρει κανείς στα καταστήματα υγιεινής διατροφής και φαρμακεία στην Ιεράπετρα σε μορφή αποξηραμένου φυτού, σε μορφή συμπυκνωμένου χυμού, αλλά και σε κάψουλες.

Το ιπποφαές στην ιστορία
Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα φυτά στη Γη. Η παρουσία του χρονολογείται πολύ πριν από την εποχή των παγετώνων, με τα στοιχεία να κάνουν λόγο για έναν πολύ ανθεκτικό θάμνο, ο οποίος αντέχει είτε στην ξηρασία, είτε στο κρύο (μέχρι -43ο C).

Το όνομά του το οφείλει στο Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος παρατήρησε στα ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό. Πήρε το όνομα του από τις λέξεις ίππος (άλογο) και φάος (φως, λάμψη)

Πάρα πολλές είναι και οι αναφορές για τη χρήση του ιπποφαούς, κυρίως του Διοσκουρίδη, του πατέρα της Φαρμακολογίας, αλλά και σε κείμενα του Θεόφραστου, μαθητή του Αριστοτέλη.

Αργότερα χρησιμοποιείτο ευρέως και από το στρατό του Τζένκινς Χαν στη Μογγολία, ενώ αναφορές υπάρχουν και στην κινεζική και θιβετιανή ιατρική. Στη σύγχρονη ιστορία, το ιπποφαές επανήλθε για πρώτη φορά το 1929, όταν πραγματοποιήθηκε και η βιοχημική ανάλυση των καρπών του.

Το φυτό και οι καρποί του
Οι καρποί του ιπποφαούς μοιάζουν με ρώγες σταφυλιού, είναι χυμώδεις και έχουν υπόξινη γεύση. Το χρώμα τους είναι πορτοκαλί. Είναι φυτό πάρα πολύ ανθεκτικό, καθώς, σύμφωνα με τους επιστήμονες προσβάλλεται από ελάχιστες ασθένειες και εχθρούς. Το ιπποφαές ευδοκιμεί και καλλιεργείται στην Ευρώπη και την Ασία. Η καλλιέργειά του, σήμερα, είναι αναπτυγμένη στη Ρωσία και την Κίνα, όπου συνολικά υπάρχουν 13 εκατ. στρέμματα, 3 εκατ. στρ. καλλιεργήσιμα και τα υπόλοιπα σε άγρια μορφή.

Το συνιστούν και οι γιατροί
Οι καρποί του είναι υπόξινοι και μοιάζουν με το σταφύλι, ενώ συναντάται σε μορφή θάμνου σε παράκτιες και ορεινές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας. Στη χώρα μας το βρίσκουμε κυρίως στην Εύβοια, όπου και καλλιεργείται σε ημιάγρια κατάσταση στην περιοχή Αχούρια. Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με τη μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι περιέχει περισσότερη βιταμίνη C από τη φράουλα, το ακτινίδιο, το πορτοκάλι, την ντομάτα και το καρότο, υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε από το σιτάρι, το καλαμπόκι και τη σόγια, ενώ περιέχει περισσότερες φυτοστερόλες από το έλαιο της σόγιας. Περιέχει όλες τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β και τα απαραίτητα για τον οργανισμό μέταλλα και ιχνοστοιχεία και προσφέρει στον οργανισμό ακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως ω-3, ω-6, ω-7 και ω-9. Επίσης, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες, έχει ισχυρή αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή, αναλγητική και επουλωτική δράση.

Για αυτό και συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των super foods, μαζί με τη σπιρουλίνα, την αλόη, τη γύρη, το τζίνσενγκ, το κερί του ζαχαροκάλαμου, το αιθέριο έλαιο δενδρολίβανου. Χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα διατροφής, συστατικό φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων και ως αυτούσιο φαρμακευτικό σκεύασμα για πλήθος παθήσεων, ενώ από τους καρπούς του παρασκευάζονται χυμοί και μαρμελάδες. Στα καταστήματα υγιεινής διατροφής βρίσκεται σε μορφή αποξηραμένου φυτού και χρησιμοποιείται ως αφέψημα. Υπάρχει, επίσης, σε μορφή συμπυκνωμένου χυμού, αλλά και σε κάψουλες, που βρίσκεται σε μεγάλα φαρμακεία.

Οι επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι η χρήση του προσφέρει στον οργανισμό τόνωση, ευεξία και ενέργεια, γρήγορη ανάρρωση και επούλωση των πληγών, ενίσχυση του ανοσοποιητικού, μείωση του άγχους, ρύθμιση του μεταβολισμού, αντιμετώπιση γαστρεντερικών προβλημάτων, όπως η ελκώδης κολίτιδα, η οισοφαγίτιδα, η νόσος του Crohn, μείωση της κακής χοληστερίνης και του σακχάρου στο αίμα, ανακούφιση από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, τους πόνους της περιόδου και προστασία του αναπαραγωγικού συστήματος, αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων, όπως ακμή, δυσχρωμίες, έκζεμα, έγκαυμα, ψωρίαση, έκζεμα. Οπωσδήποτε, πάντως, πριν από τη χρήση του πρέπει να προηγείται συνεννόηση με το γιατρό.

Πηγή: http://www.tolmi.gr/

Τι συνέβη στη Βασιλική Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας; Διάφορες ιστορίες για την εξαφάνιση της κυκλοφορούν εδώ και αιώνες και χρονολογούνται τουλάχιστον από τον πρώτο μ.Χ. αιώνα.