30 Απριλίου 2013
Ένα σχολείο στη Σουηδία (Απαγορεύονται οι συγκρίσεις)
Ένα καινούργιο σχολικό σύστημα στη Σουηδία εξαφανίζει τη σχολική αίθουσα όπως τη γνωρίζαμε και την αντικαθιστά μ’ ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την “περιέργεια και τη δημιουργικότητα” των μαθητών.
Η εταιρεία Vittra, η οποία λειτουργεί 30 σχολεία στη Σουηδία, θέλησε να γίνεται η εκπαιδευτική διαδικασία παντού μέσα στα σχολεία της – κι έτσι απέσυρε εντελώς την παλαιά λογική της σχολικής αίθουσας των τεσσάρων τοίχων με τα θρανία στη σειρά. Πριν από λίγο καιρό εγκαινίασε το σχολείοTelefonplan, στη Στοκχόλμη.
Η αρχιτέκτονας Rosan Bosch σχεδίασε έτσι το σχολείο ώστε τα παιδιά να μπορούν να εργάζονταιανεξάρτητα σε ανοιχτούς χώρους καθώς χαλαρώνουν, ή να πηγαίνουν στο “χωριό” για να δουλέψουν σε ομαδικά σχέδια.
Όλη η επίπλωση του σχολείου, που μοιάζει με τυχαίες γραμμές σε χαρτί, επιχειρεί να βοηθήσει τους μαθητές να εμπλακούν σε συζητήσεις καθώς θα εργάζονται σε σχέδια.
Το σχολείο είναι μη-παραδοσιακό με κάθε έννοια: δεν υπάρχουν βαθμολογίες και οι μαθητές μαθαίνουν μέσα σε ομάδες, που δεν σχηματίζονται απαραίτητα με βάση την ηλικία.
Η φοίτηση στο σχολείο είναι δωρεάν, εφόσον το παιδί έχει προσωπικό αριθμό (κάτι σαν ΑΜΚΑ) κι αν ένας απ’ τους γονείς του είναι Σουηδός φορολογούμενος.
Πηγή: Bussines Insider
29 Απριλίου 2013
22 Απριλίου 2013
H Επιστήμη της συνείδησης
«Ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο γύρω του, με αποτέλεσμα η φύση να μας εμποδίζει να δούμε όλες τις πιθανές πραγματικότητες και να μας αφήνει μόνο με τη «φτωχή» δική μας. Αυτό που βλέπουμε κάθε φορά ως πραγματικότητα είναι το κομμάτι που μας επιτρέπουν οι προκαταλήψεις, οι ιδέες και οι εμπειρίες μας. Αυτές φωτίζουν τον γύρω μας κόσμο και εμείς βλέπουμε μόνο τη σκιά που δημιουργείται από πίσω».
W. Heisenberg
19 Απριλίου 2013
ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ: Η μαγεία της σιωπής
Ζούμε σε μια κοινωνία φλυαρίας, καθημερινότητα φλυαρίας και βομβαρδιζόμαστε από γεγονότα στην ζωή μας, πληροφορίες, θορύβους άναρχους και σκέψεις οι οποίες δεν μας επιτρέπουν να ζούμε στο εδώ και στο τώρα.
18 Απριλίου 2013
Νοημοσύνη, χαρακτηριστικά προικισμένων παιδιών-μαθητών και προβλήματα στη διάγνωση
Η θεωρία της πολλαπλής νοηµοσύνης του H.GardnerΈνα από τα κληροδοτήµατα του Gardner είναι το πολύ γνωστό απόφθεγµα: «Μη ρωτάς πόσο έξυπνο είναι ένα παιδί, αλλά µε ποιο τρόπο είναι έξυπνο».
Κατά τη διάρκεια των δυο τελευταίων δεκαετιών, η θεωρία της πολλαπλής νοηµοσύνης έχει χρησιµοποιηθεί για να προωθήσει πολλές αλλαγές σε πρόγραµµα και διδασκαλία στα σχολικά συστήµατα της Βορείου Αµερικής. Στα γραπτά του ο Gardner υποστήριξε ότι οι παραδοσιακές µετρήσεις για την αναγνώριση χαρισµατικών µαθητών στηρίζονται πολύ έντονα σε IQ τεστ προσανατολισµένα στις γλωσσικές και λογικο-µαθηµατικές ικανότητες. Με τη διατύπωση της θεωρίας της πολλαπλής νοηµοσύνης, στην Αµερική κυρίως, τα σχολεία καταφεύγουν όλο και περισσότερο στη θεωρία αυτή, ως µία εναλλακτική µέθοδο για την αναγνώριση των χαρισµατικών παιδιών. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να παραµένει πρόβληµα αυτής της προσέγγισης η ανάπτυξη µεθόδων που να µπορούν να µετρήσουν αξιόπιστα και έγκυρα καθένα από τα είδη νοηµοσύνης που αυτή πρεσβεύει .
17 Απριλίου 2013
4 λέξεις που καταστρέφουν τη ζωή σου
Ως συνήθως, οι μεγαλύτεροι εχθροί του εαυτού μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι ίδιοι σαμποτάρουμε διαρκώς τον εαυτό μας, οι ίδιοι τον υποβαθμίζουμε και τελικά οι ίδιοι τον οδηγούμε σε παράλυση και αδράνεια. Δεν αμφιβάλλω ότι και οι εξωτερικές επιρροές κάνουν κι αυτές τη δουλειά τους, αλλά μην ξεχνάς ότι είναι στο δικό σου χέρι μέχρι που θα τις επιτρέψεις να σε αγγίζουν.
9 Απριλίου 2013
Έρευνα. Μέσα σε δύο χρόνια έφυγαν 120.000 έλληνες επιστήμονες
Από το 2010 κι έπειτα υπολογίζεται η μετανάστευση περίπου 120.000 Ελλήνων επιστημόνων σε περισσότερες από 70 χώρες του κόσμου.
Όλοι τους κατέχουν πτυχία, μεταπτυχιακά, καθώς και διδακτορικά από τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ενώ επιλέγουν κυρίως ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, σε μεγάλες εταιρείες που σχετίζονται με το αντικείμενο των σπουδών τους.
Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λόης Λαμπριανίδης παρουσιάζει σε ημερίδα που διοργανώνεται την Πέμπτη στο ΑΠΘ με θέμα “Η μετανάστευση τότε – Η μετανάστευση τώρα” το προφίλ των νέων επιστημών που μεταναστεύουν, το λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό, αλλά και τα θετικά αποτελέσματα που έχει αυτή η μετανάστευση για τη χώρα μας.
«Ο αριθμός των νέων επιστημόνων που μεταναστεύουν αντιστοιχεί στο 10% του επιστημονικού προσωπικού της Ελλάδας και θεωρείται πολύ υψηλός», δήλωσε στο «Έθνος» ο κ. Λαμπριανίδης, προσθέτοντας ότι η φυγή των νέων επιστημόνων δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση, αλλά η κρίση την ενίσχυσε.
«Βασικός λόγος γι’ αυτή τη μετανάστευση είναι η αναντιστοιχία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης για τους επιστήμονες. Και αυτό γιατί δεν υπάρχουν επιχειρήσεις που να παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες ώστε να χρειάζονται εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό» συμπληρώνει ο καθηγητής.
Ο κ. Λαμπρινίδης υποστηρίζει ότι η εξαγωγή των νέων επιστημών στο εξωτερικό έχει και θετικά αποτελέσματα, αφου “εκπαιδεύονται σε χώρες του εξωτερικού, αποκτούν τεχνογνωσία, επαγγελματική εμπειρία και γνωριμίες που θα τους φανούν πολύτιμα εργαλεία όταν αποφασίσουν να επιστρέψουν”.
Όλοι τους κατέχουν πτυχία, μεταπτυχιακά, καθώς και διδακτορικά από τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ενώ επιλέγουν κυρίως ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, σε μεγάλες εταιρείες που σχετίζονται με το αντικείμενο των σπουδών τους.
Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λόης Λαμπριανίδης παρουσιάζει σε ημερίδα που διοργανώνεται την Πέμπτη στο ΑΠΘ με θέμα “Η μετανάστευση τότε – Η μετανάστευση τώρα” το προφίλ των νέων επιστημών που μεταναστεύουν, το λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό, αλλά και τα θετικά αποτελέσματα που έχει αυτή η μετανάστευση για τη χώρα μας.
«Ο αριθμός των νέων επιστημόνων που μεταναστεύουν αντιστοιχεί στο 10% του επιστημονικού προσωπικού της Ελλάδας και θεωρείται πολύ υψηλός», δήλωσε στο «Έθνος» ο κ. Λαμπριανίδης, προσθέτοντας ότι η φυγή των νέων επιστημόνων δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση, αλλά η κρίση την ενίσχυσε.
«Βασικός λόγος γι’ αυτή τη μετανάστευση είναι η αναντιστοιχία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης για τους επιστήμονες. Και αυτό γιατί δεν υπάρχουν επιχειρήσεις που να παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες ώστε να χρειάζονται εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό» συμπληρώνει ο καθηγητής.
Ο κ. Λαμπρινίδης υποστηρίζει ότι η εξαγωγή των νέων επιστημών στο εξωτερικό έχει και θετικά αποτελέσματα, αφου “εκπαιδεύονται σε χώρες του εξωτερικού, αποκτούν τεχνογνωσία, επαγγελματική εμπειρία και γνωριμίες που θα τους φανούν πολύτιμα εργαλεία όταν αποφασίσουν να επιστρέψουν”.
6 Απριλίου 2013
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
Υπήρξαν φορές μετά από μία περίπτωση που ευχήθηκες να τη χειριζόσουν διαφορετικά; Νιώθεις συχνά ότι οι άλλοι σε παραβλέπουν; Χάνεις ποτέ την υπομονή σου χωρίς να καταφέρεις να περάσεις ένα μήνυμα; Τότε ίσως να υπάρχει μια αδυναμία στον τομέα της Διεκδικητικότητας.
Η Διεκδικητικότητα είναι η απευθείας και ειλικρινής έκφραση συναισθημάτων (τόσο θετικών όσο και αρνητικών), γνώμης και δικαιωμάτων χωρίς αγωνία και άγχος μήπως και θυμώσουν κάποια άλλα άτομα. Είναι η υποστήριξη του εαυτού με τρόπο που δεν παραβιάζει τα βασικά δικαιώματα κάποιου άλλου ατόμου και το άτομο αντιμετωπίζει τη ζωή με μια προσέγγιση που του επιτρέπει να διατηρήσει ή να ξαναποκτήσει τον έλεγχο της ζωής του, κάτι που θα οδηγήσει σε ψηλότερο επίπεδο αυτοπεποίθησης και την αίσθηση ότι μπορεί να αποφασίζει την πορεία της ζωής του.
Για να κατορθώσει ένα άτομο να πετύχει στην επικοινωνία της διεκδίκησης των βασικών του δικαιωμάτων και προσωπικών επιθυμιών χρειάζεται ένα επίπεδο αυτοεκτίμησης και αυτογνωσίας το οποίο πηγάζει από την πίστη ότι είσαι ένα άτομο που αξίζει και ότι δικαιούσαι ό,τι καλύτερο έχει για να σου προσφέρει η ζωή. Το άτομο μαθαίνει για τις αδυναμίες και δυνατότητες μέσα από αυτοκριτική και αυτοεξέταση. Για να αποδείξει ένα άτομο στους άλλους ότι είναι δυνατό πρέπει πρώτα να το πιστέψει το ίδιο το άτομο. Το πρώτο βήμα είναι να ανακαλύψει ποιοι τομείς χρειάζονται επεξεργασία (π.χ. αν φοβάται την κριτική) και εάν αποφεύγει τις συζητήσεις λόγω άγχους. Ακολούθως μπορεί να δουλέψει με σκοπό την ενδυνάμωση του συγκεκριμένου τομέα και να ζητήσει στήριξη είτε από ειδικούς είτε από φίλους εάν τους εξηγήσει τι είναι αυτό ακριβώς που προσπαθεί να κάνει.
Εάν ένα άτομο δεν ξέρει πώς να διεκδικεί τα δικαιώματα, θέλω και γνώμες του, τότε πιθανότατα να βιώσει:
- Κατάθλιψη από θυμό που στρέφεται προς τον εσωτερικό του κόσμο, αίσθημα αδυναμίας, απελπισίας και χωρίς έλεγχο της ζωής του.
- Απογοήτευση
- Θυμό/Βία/Επιθετικότητα αφού ο θυμός που έχει μαζευτεί, σε κάποιο σημείο θα εκραγεί.
- Άγχος και αγωνία που οδηγούν σε αποφυγή καταστάσεων και ατόμων.
- Εχθρότητα προς άτομα που νιώθεις ότι σε εκμεταλλεύτηκαν.
- Αδύνατες και φτωχές σχέσεις.
- Σωματικά προβλήματα: Πονοκέφαλους, νευραλγίες, ψηλή πίεση.
- Οικογενειακά προβλήματα
Η έλλειψη διεκδικητικότητας και τα προαναφερόμενα πιθανά αποτελέσματα της ίσως σαν επακόλουθο να προκαλέσουν προβλήματα σε σημαντικές σχέσεις. Ένα άτομο που έχει δυσκολίες στον τομέα αυτό, τότε ίσως μπορεί να είναι επιλεκτικά διεκδικητικό σε κάποιες περιπτώσεις. Όσο πιο σημαντική είναι η σχέση τόσο πιο σημαντικό είναι να υπάρχει η διεκδικητικότητα.
Η Διεκδικητικότητα είναι διαφορετική από την επιθετικότητα/επιβλητικότητα όπου ένα άτομο διεκδικεί τα δικαιώματα του με τέτοιο τρόπο που καταπατά τα δικαιώματα των άλλων στην διαδικασία (με προσβολή ή γελοιοποίηση).
Αξιολογήστε τον εαυτό σας με τις ακόλουθες προτάσεις με βάση αυτά που σας αντιπροσωπεύουν περισσότερο.
1 = Ποτέ 2 = Κάποτε 3 = Συνήθως 4 = Πάντα
1 = Ποτέ 2 = Κάποτε 3 = Συνήθως 4 = Πάντα
1. ___ Είναι εύκολο για άλλους να με εκμεταλλευτούν.
2. ___ Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι γύρω μου που μου κάνουν αστεία και με υποτιμούν συχνά.
3. ___ Διστάζω να εκφραστώ σε άλλους γιατί φοβούμαι ότι θα νομίσουν ότι είμαι εχθρικός απέναντι τους.
4. ___ Οι άνθρωποι γύρω μου λένε ότι παρεξηγώ αυτά που μου λένε.
5. ___ Όταν λέω μια πρόταση, ακούγεται λες και ρωτώ κάτι.
6. ___ Βλέπω το πάτωμα ή σταυρώνω τα χέρια όταν μιλώ σε άλλους.
7. ___ Αρχίζω τις προτάσεις μου με «Μπορεί να είμαι λανθασμένος αλλά…» ή «Μπορεί να είναι ηλίθια η ερώτηση μου αλλά…».
2. ___ Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι γύρω μου που μου κάνουν αστεία και με υποτιμούν συχνά.
3. ___ Διστάζω να εκφραστώ σε άλλους γιατί φοβούμαι ότι θα νομίσουν ότι είμαι εχθρικός απέναντι τους.
4. ___ Οι άνθρωποι γύρω μου λένε ότι παρεξηγώ αυτά που μου λένε.
5. ___ Όταν λέω μια πρόταση, ακούγεται λες και ρωτώ κάτι.
6. ___ Βλέπω το πάτωμα ή σταυρώνω τα χέρια όταν μιλώ σε άλλους.
7. ___ Αρχίζω τις προτάσεις μου με «Μπορεί να είμαι λανθασμένος αλλά…» ή «Μπορεί να είναι ηλίθια η ερώτηση μου αλλά…».
8. ___ Μιλώ πολύ και δίνω πολλές πληροφορίες όταν εξηγώ κάτι.
9. ___ Μειώνω και αποφεύγω κοπλιμέντα που μου δίνονται.
10. ___ Αποφεύγω να δείχνω δυσανασχέτηση ή δυσαρέσκεια γιατί φοβάμαι ότι οι άλλοι θα πουν ότι είμαι πολύ ευαίσθητος/η ή να με κρίνουν με άλλο τρόπο.
9. ___ Μειώνω και αποφεύγω κοπλιμέντα που μου δίνονται.
10. ___ Αποφεύγω να δείχνω δυσανασχέτηση ή δυσαρέσκεια γιατί φοβάμαι ότι οι άλλοι θα πουν ότι είμαι πολύ ευαίσθητος/η ή να με κρίνουν με άλλο τρόπο.
11. ___ Μένω σιωπηλός/ή για να κρατώ την ηρεμία όταν είμαι με άλλους.
12. ___ Οι άλλοι με κάνουν και νοιώθω ένοχο/η όταν λέω «Όχι» σε κάτι που θα μου ζητηθεί.
13. ___ Νοιώθω την ανάγκη να δίνω εξηγήσεις (αληθείς και μη) όταν λέω «Όχι».
14. ___ Δίνω πολλαπλούς λόγους και όχι μια απλή διευκρίνιση όταν λέω «Όχι».
15. ___ Λέω «Ναι» ενώ θέλω να πω «Όχι».
16. ___ Νοιώθω ένοχος/η όταν λέω «Όχι».
17. ___ Δίνω υποσχέσεις για τις οποίες μετά μετανιώνω.
18. ___ Επιτρέπω στον εαυτό μου να νοιώσει την πίεση για να πάρει βιαστικές αποφάσεις.
19. ___ Αντιδρώ συναισθηματικά αντί να διαλέγω προσεχτικά τις λέξεις μου.
20. ___ Νοιώθω την ανάγκη να πραγματοποιήσω υποσχέσεις τις οποίες έδωσα, άσχετα με το αν νοιώθω άσχημα ότι έδωσα την υπόσχεση μου.
12. ___ Οι άλλοι με κάνουν και νοιώθω ένοχο/η όταν λέω «Όχι» σε κάτι που θα μου ζητηθεί.
13. ___ Νοιώθω την ανάγκη να δίνω εξηγήσεις (αληθείς και μη) όταν λέω «Όχι».
14. ___ Δίνω πολλαπλούς λόγους και όχι μια απλή διευκρίνιση όταν λέω «Όχι».
15. ___ Λέω «Ναι» ενώ θέλω να πω «Όχι».
16. ___ Νοιώθω ένοχος/η όταν λέω «Όχι».
17. ___ Δίνω υποσχέσεις για τις οποίες μετά μετανιώνω.
18. ___ Επιτρέπω στον εαυτό μου να νοιώσει την πίεση για να πάρει βιαστικές αποφάσεις.
19. ___ Αντιδρώ συναισθηματικά αντί να διαλέγω προσεχτικά τις λέξεις μου.
20. ___ Νοιώθω την ανάγκη να πραγματοποιήσω υποσχέσεις τις οποίες έδωσα, άσχετα με το αν νοιώθω άσχημα ότι έδωσα την υπόσχεση μου.
21. ___ Δέχομαι αυτό που μου προσφέρεται ακόμα και όταν δεν είναι αυτό που ζήτησα ή αυτό που περίμενα.
22. ___ Μένω σιωπηλός/ή όταν νοιώθω ότι κάποιος μου συμπεριφέρθηκε με αδικία.
23. ___ Επιτρέπω στον εαυτό μου να ταλαιπωρηθεί γιατί θέλω να αποφύγω συγκρούσεις με άλλους.
23. ___ Επιτρέπω στον εαυτό μου να ταλαιπωρηθεί γιατί θέλω να αποφύγω συγκρούσεις με άλλους.
24. ___ Αποφεύγω να εκφράζω τα συναισθήματά μου ευθέως.
25. ___ Ζητάω από φίλους και άλλους συγγενείς να με υποστηρίξουν όταν δεν νοιώθω καλά να μιλήσω εγώ.
25. ___ Ζητάω από φίλους και άλλους συγγενείς να με υποστηρίξουν όταν δεν νοιώθω καλά να μιλήσω εγώ.
26. ___ Νοιώθω ότι με το να αρχίζω τις φράσεις μου με «Ο/Η σύντροφος μου (φίλος, πατέρας, μητέρα)…» ή «Ο εργοδότης μου…», δίνω στις λέξεις μου πιο πολύ σημασία.
27. ___ Σκέφτομαι τα πράγματα που έπρεπε να πω σε μια συζήτηση μετά που τελειώνει η συζήτηση και νοιώθω άσχημα.
28. ___ Αντιδρώ αμυντικά όταν νοιώθω ότι κάποιος με κατηγορεί άδικα.
29. ___ Δεν μπορώ να σκεφτώ έξυπνες και γρήγορες απαντήσεις σε αγενή σχόλια.
30. ___ Υποφέρω μέσα στη σιωπή μου όταν με κρίνουν άδικα, με μειώνουν ή με προσβάλουν.
29. ___ Δεν μπορώ να σκεφτώ έξυπνες και γρήγορες απαντήσεις σε αγενή σχόλια.
30. ___ Υποφέρω μέσα στη σιωπή μου όταν με κρίνουν άδικα, με μειώνουν ή με προσβάλουν.
31. ___ Νοιώθω άβολα να με επαινούν για πράγματα που συμπλήρωσα με επιτυχία ή βραβεύτηκα.
32. ___ Νοιώθω πιο άβολα να διεκδικήσω κάτι στη δουλειά μου παρά οπουδήποτε αλλού.
33. ___ Νοιώθω πολύ άβολα να πω «Όχι» όταν το αφεντικό μου μου ζητά πράγματα παράλογα,ή πράγματα που θα δυσκολέψουν την καθημερινότητά μου π.χ μετά τη δουλειά.
32. ___ Νοιώθω πιο άβολα να διεκδικήσω κάτι στη δουλειά μου παρά οπουδήποτε αλλού.
33. ___ Νοιώθω πολύ άβολα να πω «Όχι» όταν το αφεντικό μου μου ζητά πράγματα παράλογα,ή πράγματα που θα δυσκολέψουν την καθημερινότητά μου π.χ μετά τη δουλειά.
34. ___ Χάνω το θάρρος μου και δεν λέω αυτά που θέλω να πω όταν βρεθώ σε μια απρόσμενη ή απειλητική κατάσταση.
35. ___ Όταν νοιώθω αμηχανία για ένα γεγονός, έχω αμφιβολίες ως προς το κατά πόσο μπορώ να αντιδράσω επιτυχώς σε κάποιες καταστάσεις.
Όσες πιο πολλές απαντήσεις σας είναι 3 ή 4, τόση πιο πολλή δουλειά χρειάζεστε με τη διεκδικητικότητά σας.
Πριν αποφασίσεις να υιοθετήσεις τη διεκδικητική συμπεριφορά πρέπει να αποφασίσεις εάν θα αντέξεις τις πιθανές συνέπειες. Κάποια άτομα ίσως να αντιδράσουν αρνητικά.
- Χρησιμοποίησε διεκδικητική «γλώσσα» του σώματος (μη λεκτική συμπεριφορά).
- Κοίταξε το άλλο άτομο στα μάτια
- Στάσου ή κάτσε χωρίς να χρησιμοποιείς υποτιμητικές χειρονομίες
- Να έχεις ευχάριστη αλλά σοβαρή έκφραση προσώπου, με φωνή ήρεμη και όχι με τόνο που να προκαλεί τη λύπηση.
- Έρευνες έχουν δείξει πως 7% της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι μη λεκτική και 93% μη λεκτική (τόνος φωνής, εκφράσεις προσώπου και σώματος.
- Χρησιμοποίησε το «ΕΓΩ» αντί το «ΕΣΥ» (Εγώ θα ήθελα… αντί Εσύ πάντα…)
- Χρησιμοποίησε περιγραφή γεγονότων και όχι κριτική
- Αναγνώρισε πώς νιώθεις και τι χρειάζεσαι και ανάφερε το σε άλλο(α) άτομο(α)
- Μάθε να λες ΟΧΙ: Όχι ευχαριστώ, όχι αυτή τη φορά, θα προτιμούσα να μην, κλπ.
- Άκουσε τι είναι αυτό που σου λέει κάθε άτομο προσεκτικά
- Διάλεξε τη σωστή ώρα για να μεταφέρεις κάποιο μήνυμα
- Μπορείς να διαφωνήσεις με κάποιο άτομο χαμογελώντας και με ηρεμία
- Μπορείς να ρωτάς ΓΙΑΤΙ και να ζητάς εξηγήσεις
- Αν έκανες κάτι το οποίο νιώθεις πως θες να μοιραστείς επέτρεψε στους άλλους να το μάθουν (μια επιτυχία σου, κάτι που σε έκανε να χαρείς)
- Διατήρησε την ηρεμία σου. Το άγχος και η αγωνία δεν μπορούν να συνυπάρξουν με την διεκδικητικότητα.
Η διαδικασία του να γίνει ένα άτομο διεκδικητικό διαρκεί μια ζωή και χρειάζεται εμπιστοσύνη προς τον εαυτό και για τα πρώτα βήματα και για τη συνέχεια. Χρειάζεται πρακτική η οποία θα ήταν βοηθητικό να ξεκινήσει με πιο εύκολες καταστάσεις ούτως ώστε να αναπτυχθεί αυτοπεποίθηση στον τομέα αυτό για να έχεις την ικανότητα να χειρίζεσαι πιο δύσκολες καταστάσεις αργότερα. Εάν θέλεις να ανταποκρίνονται οι άνθρωποι στις ιδέες και ανάγκες σου, τότε θα ήταν καλό να μπορείς να πεις τι είναι αυτό που θες και να το πεις με τρόπο που θα κάνει τους άλλους να ανταποκριθούν. Όταν η Διεκδικητικότητα γίνει συνήθειο, τότε δεν θα χρειάζεται να χρησιμοποιείς τις τεχνικές σε μεγάλο βαθμό. Όσο εξασκείσαι είναι πιθανόν να νιώθεις περισσότερο αυτοσεβασμό. Το καλύτερο κομμάτι είναι ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι θα αναγνωρίσουν ότι σέβεσαι τον εαυτό σου και θα σου συμπεριφέρονται με σεβασμό.
- Να πεις όχι σε κάτι που σου έχει ζητηθεί
- Να μη δίνεις δικαιολογία για κάθε τι που κάνεις
- Να σταματήσεις τους άλλους από το να έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από σένα
- Να ζητήσεις από τους άλλους να ακούσουν την άποψη σου σε μια συζήτηση
- Να ζητήσεις από τους άλλους να διορθώσουν λάθη που σε επηρέασαν
- Να αλλάξεις γνώμη
- Να ζητήσεις από τους άλλους να συμβιβαστούν παρά να πάρουν απλά αυτό που θέλουν.
- Να ζητάς από τους άλλους να κάνουν πράγματα για σένα
- Να επιμένεις για μια επιθυμία σου εάν δεν σου δίνουν σημασία
- Να είσαι/μείνεις μόνος/η
- Να διατηρήσεις την αξιοπρέπεια σου σε σχέσεις και να ζητάς σεβασμό
- Να αξιολογήσεις τη συμπεριφορά σου και να μην ακούς απλά την κριτική των άλλων
- Να κάνεις λάθη και να αναλαμβάνεις ευθύνη για αυτά
- Να αποφεύγεις την εκμετάλλευση από άλλους
- Να διαλέγεις τους/τις φίλους/ες σου χωρίς να ζητάς έγκριση από γονείς και γνωστούς
- Να αναφέρεις σε άλλους πώς νιώθεις χωρίς να φοβάσαι
- Να υποστηρίξεις τον εαυτό σου
- Να κάνεις κριτική εκεί που χρειάζεται
- Να θυμώνεις όταν σου συμπεριφερθούν άσχημα
- Να παίρνεις τις αποφάσεις για τη ζωή σου και να τη ζεις όπως εσύ θες (φτάνει να μην πληγώνεις άλλα άτομα και να μην καταπατάς τα δικαιώματα τους).
http://www.ucy.ac.cy/default.aspx?w=acafsw&l=el-GR&p=Assertiveness
4 Απριλίου 2013
Φοιτητής βρήκε τη λύση για την απομάκρυνση 7,25 εκατ. τόνων πλαστικού από τους ωκεανούς
Τη λύση για την
απομάκρυνση εκατομμυρίων τόνων πλαστικών απορριμμάτων από τις θάλασσες και τους
ωκεανούς ισχυρίζεται ότι βρήκε ένας φοιτητής Αεροδιαστημικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου
Τεχνολογίας του Ντελφτ, στην Ολλανδία.
Η τεχνολογία του
19χρονου Boyan Slat συνίσταται στην ανάπτυξη ενός «δικτύου»
από εξέδρες επεξεργασίας και φράγματα, τα οποία θα σχηματίζουν ένα γιγάντιο
χωνί.
Τα φράγματα θα
σπρώχνουν τα απορρίμματα προς τις εξέδρες επεξεργασίας, όπου τα πλαστικά θα
διαχωρίζονται από το πλαγκτόν, θα φιλτράρονται και θα αποθηκεύονται μέχρι να
ανακυκλωθούν.
Το πρωτοποριακό
στοιχείο της τεχνολογίας του είναι ότι τα απορρίμματα θα καταλήγουν στις
εξέδρες επεξεργασίας χάρη στον σχηματισμό (χωνί) που θα δημιουργούν τα
φράγματα, αποκλειστικά με τη δύναμη των ρευμάτων της θάλασσας.
Ο 19χρονος
φοιτητής εμπνεύστηκε τη Συστοιχία Καθαρισμού των Ωκεανών, όπως
ονομάζεται το φιλόδοξο πρότζεκτ, μετά από μια σχολική εργασία για τα πλαστικά
απορρίμματα στις «χωματερές» των ωκεανών.
Όλα αυτά τα
χρόνια ο Boyan συνέχισε να επεξεργάζεται το σχέδιό του, το οποίο βραβεύτηκε από
το πανεπιστήμιο Ντελφτ, και τελικά δημιούργησε τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Ίδρυμα
για τον Καθαρισμό των Ωκεανών», η οποία εργάζεται για την ανάπτυξη και
υλοποίηση των τεχνολογιών του.
Οι «χωματερές»
είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που μαστίζουν τους ωκεανούς, καθώς τα
σκουπίδια εκτείνονται σε τεράστιες εκτάσεις, εκατομμυρίων τετραγωνικών
χιλιομέτρων.
Εκτιμάται ότι
Συστοιχία Καθαρισμού των Ωκεανών θα μπορούσε να απομακρύνει από το νερό, εντός
πενταετίας, μέχρι και 7.250.000 τόνους πλαστικών απορριμμάτων, προστατεύοντας
τα θαλάσσια θηλαστικά και μειώνοντας τους ρυπαντές που επιμολύνουν την τροφική
αλυσίδα.
Εκτός αυτού, θα
συνέβαλε στην εξοικονόμηση εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, από την περικοπή των
εξόδων για θαλάσσιους καθαρισμούς και την ενίσχυση του τουρισμού.
2 Απριλίου 2013
Έκχαρτ Τόλε- Αυτόματες ψυχολογικές αντιδράσεις
Αφύπνιση-Έκχαρτ Τόλε
''Η αφύπνιση είναι μια μεταβολή στην συνειδητότητα στην οποία η σκέψη και η επίγνωση χωρίζουν. Για τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι ένα συμβάν αλλά μια διαδικασία την οποία υφίστανται. Ακόμα κι εκείνα τα σπάνια όντα που βιώνουν μια απότομη, θεαματική και φαινομενικά μη αντιστρέψιμη αφύπνιση και πάλι θα περάσουν μέσα από μια διαδικασία κατά την οποία η νέα κατάσταση της συνειδητότητας ρέει σταδιακά μέσα σε ό,τι κάνουν και το μεταμορφώνει κι έτσι ενσωματώνεται στην ζωή τους.
1 Απριλίου 2013
Κι όμως η εκπαίδευση θα μπορούσε να είναι κι έτσι!
Κι όμως θα μπορούσε να είναι κι έτσι. Θα μπορούσαν τα σχολεία να μη φτιάχνουν στρατιές αμόρφωτων, θα μπορούσαν οι δάσκαλοι να μην είναι οι πιο ανοργασμικοί άνθρωποι επί γης, θα μπορούσαν οι λέξεις, τα νούμερα και οι κινήσεις, τα αισθήματα να κάνουν κουμπαριές αρμονικές, εξαίσια ζευγαρώματα. Κι όμως θα μπορούσε να είναι κι έτσι. Θα μπορούσαν οι τάξεις να μη μοιάζουν με κελιά φυλακών, τα θρανία να είχαν σχεδιαστεί από μικρούς Gropius και Kadinsky, θα μπορούσαν εσωτερικές αυλές και κρεμαστοί κήποι να έκαναν παιδικά κι εφηβικά στόματα να χάσκουν από ικανοποίηση κι όχι από ανία. Κι όμως θα μπορούσε να είναι κι έτσι. Σε μιαν άλλη γη, σε έναν άλλον κόσμο, από κάποιους άλλους ανθρώπους. Γιατί εμείς, γιατί εμείς γαμώτο, αναπόδραστα θα προσπαθούμε να γίνουμε οικονομολόγοι, να δημιουργούμε τίποτα, να ασχολούμαστε με το τίποτα, να καταστρέφουμε τη ζωή μας βάζοντας στη θέση της το τίποτα.
Ο καταπληκτικός εκπαιδευτικός –και δυστυχώς τρανταχτή εξαίρεση- Ken Robinson, δίνει μια 15λεπτη σχεδόν διάλεξη για το πώς θα μπορούσε να είναι η εκπαίδευση. Μη διστάσετε να ξεκινήσετε το βίντεο εξαιτίας του χρόνου του, κάντε το και δε θα χάσετε. Ουσιαστικά θα σας συγκινήσει, θα σας σημαδέψει, θα το θυμάστε για πολύ καιρό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)