31 Δεκεμβρίου 2013

”Μουσικές διαδρομές”

”Μουσικές διαδρομές” 

 Μουσικές διαδρομές  που οδηγούν στις αλλαγές και  εξελίξεις που σημείωσε η τέχνη της Μουσικής κατά τη διάρκεια της ιστορίας της στο δυτικό πολιτισμό. Μια προσπάθεια να δοθεί στους μαθητές του Γυμνασίου η δυνατότητα να περιηγηθούν στον κόσμο της μουσικής, στην ιστορία της, στους σημαντικότερους συνθέτες και το έργο τους μέσα από την προσέγγιση των διαφορετικών ειδών, στυλ, φόρμας και χαρακτηριστικών της μουσικής έκφρασης.

Εποχή Μπαρόκ (1600 – 1750)

 Μάθημα: ”Μουσική Μπαρόκ – Γεώργιος Φρειδερίκος  Χαίντελ”

Εποχή Μπαρόκ – Γ. Φ. Χαίντελ (1685 – 1759) 

Το Μπαρόκ με μια ματιά – Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

 Χορωδιακό ”Alleluia” από το Ορατόριο: ”Ο Μεσσίας”, Γ. Φ. Χαίντελ (dvd: Handel’s last chance- from The Composers Specials by David Devine, Richard Mozer), παρτιτούρα

Τραγούδια εποχής Μπαρόκ

Σουίτα: Sarabande, Χαίντελ, (διασκευή) τραγούδι: Φωνητικό Σύνολο Πειρ. Γυμνασίου Πα.Μακ., στίχοι: Ζωή Τσιλίκη, σόλο: Σαμπρίνα Μακαρίδου, παρτιτούρα 

 Menuet II (Μουσική των Πυροτεχνημάτων), Γ. Φ. Χαίντελ, τραγούδι: Φωνητικό Σύνολο Πειραματικού Γυμνασίου Πα. Μακ., σόλο: Στέλλα Παρασκευοπούλου

Χορωδιακό : ”Alleluia”, διασκευή: Mervyns Warren

Εποχή Μπαρόκ -παράδειγμα μονοφωνικής μουσικής ”Ave Maria”,Giulio Caccini (1545 – 1618), Χορωδία Πειραματικού Σχολείου Πα. Μακ., Σόλο: Χρυσούλα Σταθοπούλου

Εποχή Μπαρόκ – παράδειγμα πολυφωνικής μουσικής ”Stabat Mater dolorosa”, G. B. Pergolesi (1710 – 1736) Χορωδία Πειραματικού Σχολείου Πα. Μακ.

Εποχή Μπαρόκ – παράδειγμα ομοφωνικής μουσικής, ”Jesu bleibet meine freude” καντάτα αρ. 147, J. S. Bach, (1685 – 1750)

Μάθημα ”Μουσική Μπαρόκ – Ιωάννης Σεβαστιανός Μπάχ”

Εποχή Μπαρόκ –  Ι. Σ. Μπάχ (1685 – 1750)

”Air”, J. S. Bach, στίχοι: Ζωή Τσιλίκη παρτιτούρα

J. S. Bach, ”Air”, Orchestral Suite N° 3 

”Jesu bleibet meine freude” καντάτα αρ. 147, J. S. Bach, (1685 – 1750), Χορωδία Πειραματικού Σχολείου Πα. Mακ.  

Ακροάσεις έργων Μπαχ: Περιγράψτε τις διαφορές ως προς το Μουσικό Σύνολο (σόλο τραγούδι – χορωδία – ορχήστρα) παράδειγμα 1ο ”Air”, παράδειγμα 2ο ”Air” παράδειγμα 3ο  ”Ave Maria”, παράδειγμα 4o ” Ave Maria”

Ακρόαση: Βραδεμβούργιο κονσέρτο αρ.2. Ανήκει στην κατηγορία του concerto grosso στο οποίο ένα μεγάλο σύνολο εκτελεστών(tutti) αντιπαρατίθεται σε ένα μικρό σύνολο (soli). Ποιά είναι τα 4 σολιστικά όργανα; Επιλέξτε την σωστή σειρά: α. τρομπέτα, φλάουτο, βιολί, όμποε β. φλάουτο, βιολί, τρομπέτα, όμποε γ. βιολί, όμποε, φλάουτο, τρομπέτα - παρτιτούρα

Ακροάσεις έργων Μπαχ – accuradio

Baroque Vocal & Choral channel – Naxos web radio

Bach Videos - last.fm,  Μπαρόκ – Παιχνίδια και κουίζ 

Μουσείο Μπαχ στο Άιζεναχ – φωτογραφικό υλικό 

Κλασική Εποχή (1750 – 1827)

Η Κλασική Εποχή στην ιστορία της μουσικής αναφέρεται στην εποχή των τριών συνθετών J. Haydn, W. A. Mozart, L. v. Beethoven, που αποτελούν την λεγόμενη “πρώτη σχολή της Βιέννης”. Ο όρος “κλασικός” αποδόθηκε μετά το θάνατο του Beethoven λόγω της τελειότητας της γραφής, του υψηλού ανθρωπιστικού περιεχομένου και του ιδεώδους της ομορφιάς.

Η Κλασσική περίοδος με μια ματιά, Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756 – 1791), Τ.Ε.Ι. Αθήνας

Εκπαιδευτική Τηλεόραση: ”Μια παρτιτούρα αφηγείται – Μότσαρτ”

Ακροάσεις: Mozart, συμφωνία αρ. 25, 1η κίνηση,  ”Χάρτης Ακρόασης”,Menuetto από το έργο Μικρή Νυχτερινή Μουσική

 Μότσαρτ – Ρέκβιεμ, ”’Dies Irae” (Ημέρες Οργής)

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ – Όπερα: Μαγικός Αυλός

Άρια της Βασίλισσας της Νύχτας

”Ave verum corpus” (Χαίρε αληθινό σώμα), Α. Μότσαρτ  

Ακροάσεις έργων Μότσαρτ – accuradio 

 Εκπαιδευτική Τηλεόραση: Μια παρτιτούρα αφηγείται – Μπετόβεν”

Ludwig van Beethoven - ”Eπάνω μένει ο Μπετόβεν”

Μπετόβεν – ”9η Συμφωνία”


Ακροάσεις έργων Μπετόβεν – Accuradio

Ρομαντική Εποχή (1827 – 1900)

Χαρακτηρίζει ολόκληρο τον 19ο αιώνα από τον Schubert έως τον Strauss. Η μουσική τείνει προς την εξατομικευμένη έκφραση των συναισθημάτων του συνθέτη. Διακρίνονται τρεις φάσεις κατά τη Ρομαντική περίοδο:
  • Πρώιμος Ρομαντισμός 1800 – 30: Το κέντρο των εξελίξεων είναι η Βιέννη. Τα τραγούδια του Franz Schubert εκφράζουν το ποιητικό πνεύμα της εποχής και στη μεστή από νοήματα μουσική του Beethoven αντιπαρατίθεται η παιχνιδιάρικη μουσική του Gioacchino Rossini (1792 – 1868).
  • Ακμή του Ρομαντισμού 1830 – 50: Κέντρο των εξελίξεων είναι το Παρίσι. Το πνεύμα της εποχής καθρεφτίζεται στη Φανταστική Συμφωνία του H. Berlioz. Χαρακτηριστικά είναι επίσης η δεξιοτεχνία του N. Pagannini και του Fr. Lizst. Παράλληλα αναπτύσσεται η ηχητική μαγεία του Fr. Chopin, του R. Schumann και του Felix Mendelssohn.
  • Όψιμος Ρομαντισμός 1850 – 1900: Ξεκινά μια νέα εποχή με τα συμφωνικά ποιήματα του Lizst, τα μουσικά δράματα του Wagner και τις όπερες του Verdi. Ταυτόχρονα έρχεται στο προσκήνιο μια νέα γενιά με τους C. Franck, A. Bruckner και J. Brahms. Περί το 1890 εμφανίζονται οι G. Mahler, Cl. Debussy και R. Strauss οι οποίοι με τα έργα τους εξωθούν τις νέες τάσεις στα άκρα.

Συνθέτες Ρομαντικής Εποχής

Εκπαιδευτική Τηλεόραση – Μια παρτιτούρα αφηγείται – Σοπέν

”Ο Πιανίστας” – Φρειδερίκος Σοπέν – Grande Polonaise Brillante op. 22


Γιόχαν Στράους – ”Tritsch, Tratsch Polka”



Ρομαντική Μουσική – Accuradio

Μουσική και κινούμενα σχέδια

Η σύνθεση μουσικής για κινούμενα σχέδια παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον διότι αντλεί το περιεχόμενό της από ένα ευρύτατο φάσμα ήχων και απευθύνεται σε ένα ευπροσάρμοστο μουσικά κοινό. Έχει την ευελιξία να γράφεται για συμφωνικές ορχήστρες, για μικρά μουσικά σύνολα ή για ηλεκτρονικά όργανα, να χρησιμοποιεί μελωδίες από διάσημες άριες και τραγούδια γνωστών ερμηνευτών. Τον πρώτο λόγο έχουν ο παραγωγός και ο σκηνοθέτης που καθορίζουν το ηλικιακό φάσμα του κοινού και το ύφος της ταινίας (κωμωδία, τραγωδία, περιπέτεια), την ένταση της μουσικής και την έκταση της συνοδείας της. Με τη συμβολή του συνθέτη τα άψυχα σχέδια του καρτουνίστα, οι βουβές, ακίνητες κούκλες του μακετίστα και οι γυάλινες φιγούρες του 3D animator αποκτούν ζωή. Μιλούν, τραγουδούν, φωνάζουν, κλαίνε. Οι καθ’ όλα ανθρώπινες αντιδράσεις τους, τοποθετημένες μέσα στο όμορφο παραμύθι της μεγάλης οθόνης, συνοδεύονται από μουσικούς ήχους και μαγικές μελωδίες για να διεγείρουν τις αισθήσεις των θεατών και να εξάψουν τη φαντασία τους. Η εργασία του συνθέτη πλησιάζει με αυτήν του παραμυθά ή του μάγου.

Μπετόβεν, 6η Συμφωνία – Ποιμενική (απόσπασμα) 

Ψηφιακά Μουσικά Όργανα

ANIMUSIC – Computer animated music, ΗΠΑ, 2004. Σκηνοθεσία: Wayne Lytl / Dave Crognale, Μουσική: Wayne Lytl. Πέντε πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις συνοδευόμενες από αντίστοιχες δημιουργίες κινούμενων σχεδίων, βασισμένα όλα (μουσική και εικόνα) στην τεχνική του computer animation και των ηλεκτρονικών συνθετητών (3d computer graphics music animation). Ο ιδρυτής και ψυχή της «Animusic» Wayne Lytle και ο συνεργάτης του Dave Crognale, πετυχαίνουν να δημιουργήσουν πρωτότυπες εικονοποιημένες μουσικές, ερμηνευμένες από επίσης πρωτότυπα ψηφιακά μουσικά όργανα. Οι νέες τεχνολογίες στο απόγειό τους!
1. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ /  Future Retro, 4:44
2. ΞΥΛΙΝΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ / Stick Figures, 5:23
3. ΥΔΑΤΙΝΗ ΑΡΠΑ / Aqua Harp 3:45
4. ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΤΥΜΠΑΝΑ / Drum Machine 3:22
5. ΟΝΕΙΡΟ ΑΥΛΩΝ / Pipe Dream, 3:23

Συνθέτες ανά εποχή – Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Σύγχρονη Εποχή (1900 – σήμερα)

Ο 20ος αιώνας είναι ο αιώνας της “Νέας Μουσικής”. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι αλλαγές ξεκινούν με την εγκατάλειψη της τονικότητας από τον Arnold Schonberg (1874 – 1951) για να καταλήξουν σε συνολική απόρριψη της παραδοσιακής έννοιας της μουσικής και του μουσικού έργου από τον John Cage (1912).

Μπορούμε να διακρίνουμε δύο φάσεις στη μουσική δημιουργία του 20ου αιώνα: τη μουσική των αρχών του αιώνα και τη μουσική μετά το 1950. Στην πρώτη φάση, στην αλλαγή του αιώνα, ανήκουν τα εξής ρεύματα:
  • Ιμπρεσιονισμός: γαλλικό κίνημα που χαρακτηρίζεται από λεπτότητα των συναισθημάτων.
  • Εξπρεσιονισμός: γερμανικό κίνημα που αναφέρεται στην έκφραση του εσωτερικού κόσμου.
  • Φουτουρισμός: κίνημα που ενθάρρυνε την ενσωμάτωση τεχνολογικών και βιομηχανικών θορύβων στη μουσική.
  • Νεοκλασικισμός: κίνημα που διερεύνησε την επιστροφή στα κλασικά πρότυπα.
  • Στη δεύτερη φάση, στη μουσική μετά το 1950, ανήκουν τα εξής ρεύματα:
  • Σειραϊκή μουσική: βασικό δομικό στοιχείο είναι η κατασκευή “θέματος” με όλες (12) τις χρωματικές νότες σε σειρές. Μια σειρά μπορεί να υπόκειται σε παραλλαγές, όπως αναστροφή, αντιστροφή…
  • Ηλεκτρονική μουσική: χρήση νέων τεχνολογιών παραγόμενων από ηλεκτρικές γεννήτριες.
  • Αλεατορική μουσική: προγραμματισμένη χρήση του τυχαίου το οποίο επαναφέρει το στοιχείο της φαντασίας μέσα στο ορθολογικό περιβάλλον.
  • Νέα απλότητα: επαναφέρει την υποκειμενική έκφραση του συναισθήματος, ενώ η αμερικανικής προέλευσης μουσική minimal υπηρετεί μια απλότητα που στοχεύει στο διαλογισμό.

Μιούζικαλ

To μιούζικαλ είναι ένα είδος Θεάτρου που περιλαμβάνει τραγούδια, διαλόγους (πρόζα) και χορό. Είναι ένας τρόπος να πεις μια ιστορία και να εκφράσεις το συναισθηματικό περιεχόμενο της, δηλαδή το χιούμορ, το πάθος, τον έρωτα, το θυμό και πολλά άλλα κινητοποιώντας μέσα απο το κείμενο, τη μουσική, την κίνηση καθώς και τις τεχνικές πτυχές της ψυχαγωγίας, όπως πχ τα οπτικά εφέ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύνολο. Τα μιούζικαλ έχουν γίνει γνωστά κυρίως απο τα μεγάλα θέατρα και τους υψηλούς προυπολογισμούς του West End του Λονδίνου και του Broadway της Νέας Υορκης Μερικά απο τα πιό διάσημα μιούζικαλ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ήταν τα West Side Story, The Fantasticks, Hair, A Chorus Line, Les Misérables, The Phantom of the Opera, Rent, The Producers και Wicked.

”Ελληνική Συμφωνική Μουσική”

Ελληνική Μουσική – Μεγάλη Μουσική

Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Δημήτρης Μητρόπουλος


Μανώλης Καλομοίρης

Θόδωρος Αντωνίου


Μίκης Θεοδωράκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
back to top