Ψηφιακή Παιδεία

Το ερώτημα είναι, πώς χαλαρώνει κανείς; Δεν γίνεται με το να κάθεσαι σιωπηλός με κλειστά μάτια, γιατί όταν ο νους δίνει προσοχή στο σώμα μέσω σκέψης ή αισθήματος, τότε το σώμα δεν χαλαρώνει, επειδή ο νους το βασανίζει. Και όταν το αίσθημα δίνει προσοχή στο νου, τότε ο νους βασανίζεται. Αυτός ο βασανισμός - ακόμη κι αν τα μάτια είναι κλειστά ή ακόμη κι αν καθόμαστε σε μια ορισμένη στάση - δεν κάνει καλό. Στη χαλάρωση πρέπει κανείς να εξετάζει τρεις όψεις: την άποψη του φυσικού σώματος, την άποψη του νου και την άποψη των συναισθημάτων. Από τη σκοπιά του φυσικού σώματος πρέπει να συνηθίσει κανείς να κυριαρχεί ή να επηρεάζει την κυκλοφορία και το σφυγμό του και αυτό μπορεί να το πετύχει με τη δύναμη της σκέψης και με τη δύναμη της θέλησης, μαζί με την αναπνοή.

Με τη δύναμη της θέλησης μπορεί να προκαλέσει μια ορισμένη κατάσταση στο σώμα, έτσι ώστε η κυκλοφορία να αποκτήσει έναν ορισμένο ρυθμό. Μειώνεται σύμφωνα με τη θέληση. Μπορεί κανείς να πετύχει το ίδιο και στη ρύθμιση του σφυγμού με τη δύναμη της θέλησης. Αμέσως μόλις κυριαρχήσει κανείς στην κυκλοφορία και το σφυγμό του σώματος, έχει στη διάθεσή του τη δυνατότητα πολύωρου διαλογισμού. Γι' αυτό το λόγο οι σοφοί μπορούν και διαλογίζονται επί ώρες ατέλειωτα, επειδή έχουν κυριαρχήσει πάνω στην κυκλοφορία΄ μπορούν να αναπνέουν κατά βούληση, βραδύτερα ή γρηγορότερα.         

Και όταν δεν υπάρχει ένταση στο νευρικό ή στο μυϊκό σύστημα, τότε το άτομο αποκτάει τέτοια χαλάρωση, που δεν μπορούν να του φέρουν ούτε δέκα ημέρες ύπνου. Συνεπώς να είστε χαλαρωμένοι δεν σημαίνει να κάθεστε ήρεμοι, σημαίνει να είστε ικανοί να απομακρύνετε την ένταση από τον οργανισμό σας - από την κυκλοφορία, το σφυγμό και από το νευρικό και μυϊκό σύστημα.

Πώς χαλαρώνει κανείς το νου; Η μέθοδος για τη χαλάρωση του νου είναι να κάνετε πρώτα το νου να κουραστεί. Εκείνος που δεν γνωρίζει την άσκηση για την κούραση του νου, ποτέ δεν θα καταφέρει να χαλαρώσει το νου του. Η συγκέντρωση είναι η μεγαλύτερη δράση που μπορεί κανείς να αναθέσει στο νου του, επειδή ο νους συγκρατείται συνεχώς πάνω σε ένα ορισμένο πράγμα. Ύστερα από αυτό θα χαλαρώσει κατά φυσικό τρόπο, και όταν χαλαρώσει, θα αποκτήσει ξανά δύναμη.

Η χαλάρωση του συναισθήματος επιτυγχάνεται μέσω του βαθιού αισθήματος. Οι Σούφι της Ανατολής κατά το διαλογισμό τους παίζουν μουσική που διεγείρει τα αισθήματα σε τέτοιο βαθμό, ώστε το ποίημα που ακούνε γίνεται πραγματικότητα. Τότε έρχεται η αντίδραση, που είναι η χαλάρωση. Καθετί που έχει μπλοκαριστεί, κάθε συσσώρευση διαλύεται και έτσι έρχεται έμπνευση, δύναμη και ένα αίσθημα χαράς και ανάτασης.

Μέσω αυτών των τριών ειδών χαλάρωσης προετοιμάζεται κανείς για την ανώτερη χαλάρωση, που είναι η χαλάρωση όλης της ύπαρξης: το σώμα σε ανάπαυση, ο νους σε ηρεμία, η καρδιά σε γαλήνη. 

Αυτή η εμπειρία είναι που αποκαλείται νιρβάνα, το ιδανικό των στοχαστών και των διαλογιζόμενων ψυχών. Σε αυτό θέλουν να φτάσουν, γιατί εκεί υπάρχει το καθετί. Σε αυτή την κατάσταση το άτομο, έστω και για μια στιγμή, γίνεται σαν μια σταγόνα που αφομοιώνεται ή βυθίζεται στην πηγή της. Και η καταβύθιση έστω και για μια στιγμή, σημαίνει ότι καθετί που ανήκει στην πηγή έλκεται με αυτή την πτώση, επειδή η πηγή είναι ουσία των πάντων. Η σταγόνα έχει πάρει όλα όσα έχει στη ζωή από την πηγή της. Και με αυτό τον τρόπο φορτίζεται πάλι και φωτίζεται ξανά.

Ιναγιάτ ΧΑΝ