10 Οκτωβρίου 2013

Η Μαρία πολεμά ακόμα στις Πλαταιές

"Τα γενέθλια της δασκάλας", 1956, έργο του αμερικανού Norman Rockwell. Ένα σχολείο που φθήνηνε πολύ, έφθιναν οι αξίες, έφθιναν και κάμποσοι από τους αγαπημένους μας δασκάλους, λίγοι πια όσοι μοιράζονται το δια βίου παράδειγμα.

Όλα τούτα τα θυμήθηκα διότι έπεσα πάνω σε μία συγκλονιστική επιστολή παραίτησης που έστειλε μια δασκάλα από τη Θήβα (πλάι στις Πλαταιές) η οποία σε μερικές μόνο λέξεις κλείνει όσα θα έπρεπε η Ακαδημία Αθηνών να τα κάνει πλακάτ, να τα κρατήσουν σε “Παρουσιάστε!” γυμνόποδες οι σοφοί της χώρας, και να πάρουν τους δρόμους από την Αλεξανδρούπολη ως τα Χανιά μπας και αναδυθεί επιτέλους το φιλότιμο του λαού κι η ντροπή των χαχόλων που μας συγ-κυβερνούν.




Ήταν το 479 π.Χ. όταν γράφτηκε ο επίλογος των Μηδικών πολέμων. Ο ηττημένος στη ναυμαχία τη Σαλαμίνας Ξέρξης άφησε πίσω το φουκαρά το γαμπρό του, το Μαρδόνιο, μπας και καταφέρει να βρει συννενόηση με τους Αθηναίους, αλλά μάταια : οι περήφανοι πανέλληνες δεν εννοούσαν να προσκυνήσουν τ’ ασκέρια των 300.000 Περσών κι ας ήταν μόνο το 1/3 εκείνων, ίσως και το 1/10 για άλλους ιστορικούς. Από την Ελευσίνα κίνησε το κοινό των Ελλήνων με επικεφαλής το Σπαρτιάτη Παυσανία, οι Αθηναίοι δε με στρατηγό τον Αριστείδη, καμιά εικοσαριά ακόμη πόλεις έστειλαν μαχητές, κι έμελλε στις Πλαταιές να γραφεί η τελική ολόχρυση σελίδα. Τις απίθανες λεπτομέρειες της μάχης μπορείτε άριστα να τις βρείτε εδώ, είναι κομβικό όμως το σημείο όταν ο Μαρδόνιος φονεύεται και πλέον ασύντακτοι οι επιβουλείς δέχθηκαν την πανηγυρική έφοδο των παππούδων μας που τους κατανίκησαν, για τότε και για πάντα. Η πατρίδα κι όλη η σημερινή Ευρώπη ίσως, απαλλάχτηκε οριστικά από το περσικό συνάφι, και ήταν τέτοια η κοσμοϊστορικότητα της νίκης όντως, που οι Πλαταιές ξανακτίστηκαν κι η πόλη κηρύχτηκε ιερή και απαραβίαστη.

 Μάλιστα στους Πλαταιείς στρατιώτες, που στον αχό της αναμέτρησης πρωταγωνίστησαν νικηφόρα, απονεμήθηκε ειδικό βραβείο ανδρείας αλλά και υψηλότατο χρηματικό έπαθλο. Τέτοια υψηλόφρονα τέκνα έβγαζε η βοιωτική γη, κι ως φαίνεται δεν παύει να γεννά καθαρόαιμα ελεύθερα πνεύματα. Όλα τούτα τα θυμήθηκα διότι έπεσα πάνω σε μία συγκλονιστική επιστολή παραίτησης που έστειλε μια δασκάλα από τη Θήβα (πλάι στις Πλαταιές) η οποία σε μερικές μόνο λέξεις κλείνει όσα θα έπρεπε η Ακαδημία Αθηνών να τα κάνει πλακάτ, να τα κρατήσουν σε “Παρουσιάστε!” γυμνόποδες οι σοφοί της χώρας, και να πάρουν τους δρόμους από την Αλεξανδρούπολη ως τα Χανιά μπας και αναδυθεί επιτέλους το φιλότιμο του λαού κι η ντροπή των χαχόλων που μας συγ-κυβερνούν.



Διαβάστε σας παρακαλώ όλη την αίτηση της δασκάλας Αλιφραγκή Μαρίας και θυμηθείτε πως αν για εμάς είναι μια δίλεπτη ανάγνωση, για κείνην είναι μια ανατροπή του κόσμου της, μια εθελόθυτη ανεργία στην οδυνηρή συγκυρία, και μια θυσία διαρκείας χάριν των ιδεών προς ένα καλύτερο κόσμο. Αλιφραγκή Μαρία, να ’σαι πάντα έτσι γενναία κοπέλλα μου, δε θα χαθείς για την πατρίδα να το ξέρεις. Οι βολευτάδες και τα προσκυνημένα κνώδαλα θα βρουν το φυσικό τους δικαστή λίαν συντόμως.

 Η ίδια συμπλήρωσε σε δήλώση που κυκλοφόρησε σε blogs : “Σε όλους εσάς θέλω μόνο να πω «φέρε την εικόνα στο μυαλό σου… είναι ένα φράγμα γεμάτο νερό, με πολύ μεγάλη πίεση, και ξαφνικά το φράγμα σπάει… Γυρίζει φίλε αυτό πίσω; Φαντάσου την εικόνα! Μαζεύεται;»


 ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΣ
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

back to top