Μάθηση χωρίς σκέψη είναι χαμένος κόπος. Σκέψη χωρίς μάθηση είναι κίνδυνος. Κομφούκιος*
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
- Αρχική σελίδα
- Ταινίες
- Ντοκιμαντέρ
- Καλλιτεχνικά / Εκπαιδευτικά
- Οικολογία
- Φωτογραφία
- Δικαιώματα των Ζώων
- Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
- Η ελληνική ως ξένη γλώσσα
- Δραματοθεραπεία
- Online Περιοδικά
- Διαδικτυακές διαλέξεις
- Εκπαιδευτικά Project
- Ψηφιακές Βιβλιοθήκες
- Μουσεία / Γκαλερί
- Street Art
- Εκθέσεις-Εκδηλώσεις
- Visual Research
- Απόψεις
- Κριτικοί Εκπαιδευτικοί Αναστοχασμοί
- BLOG 2
30 Ιανουαρίου 2012
Προσωπικά Βιώματα ενός Πρόσφυγα: Υπό δίωξη από το σύζυγο, την οικογένεια και το κράτος.
Αφγανές γυναίκες - Επιβίωση κάτω από σκληρές συνθήκες. © UNHCR/F.Pagetti
«Θέλω να είμαι μια καλή μητέρα και να μεγαλώνω το παιδί μου σε ένα καλό περιβάλλον!»
Η Μαδιάμ* κατάγεται από μια χώρα της Μέσης Ανατολής* και φοιτούσε ακόμα στο σχολείο όταν η οικογένειά της την ανάγκασε να παντρευτεί.
Έπρεπε να παντρευτεί στα 14 της
Η οικογένειά της την ανάγκασε να παντρευτεί στα 14 χρόνια της. Η Μαδιάμ δεν ήθελε να παντρευτεί, δεν είχε όμως άλλη επιλογή. Έτσι παράτησε το σχολείο. Μαζί με το σύζυγό της έμεινε στο σπίτι του πατέρα της.
Τα προβλήματα για τη Μαδιάμ δεν άργησαν να εμφανιστούν. Ο σύζυγός της ήταν πολύ βίαιος. Την χτυπούσε για ανυπάρκτους λόγους, όπως για παράδειγμα αν το τσάι που έφτιαχνε για αυτόν δεν είχε το σωστό χρώμα. Αυτό διάρκεσε αρκετό καιρό χωρίς να αλλάξει τίποτα, παρόλο που προσπάθησε η Μαδιάμ να το σταματήσει. Η ζωή της Μαδιάμ ήταν ένα βασανιστήριο, βρισκόταν συνέχεια υπό ψυχολογική πίεση και δεχόταν επιθέσεις.
Δυστυχώς δεν μπορούσε να στηριχθεί ούτε στη οικογένεια της. Πολλές φορές αναζήτησε καταφύγιο στην οικογένειά της. Αυτοί όμως, την μετέφεραν πίσω στο σύζυγό της όπου την περίμεναν ακόμα χειρότερα. Η οικογένειά της θεωρούσε ότι ο σύζυγός της είχε κάθε δικαίωμα να την κακομεταχειρίζεται.
Μια φορά η Μαδιάμ προσπάθησε να κρυφτεί σε φίλους της, αλλά ο σύζυγός της την βρήκε μετά από μια εβδομάδα και την μετέφερε με τη βία πίσω στο σπίτι. Ήταν η πρώτη φορά που η Μαδιάμ κατέληξε στο νοσοκομείο ύστερα από επίθεση του συζύγου της.
Εν τω μεταξύ η Μαδιάμ έγινε μητέρα.
Βίαιος σύζυγος: ούτε η αστυνομία βοηθούσε
Προσπάθησε να βρει βοήθεια και στην αστυνομία, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο στη χώρα καταγωγής της. Οι αστυνομικοί δεν την βοήθησαν: της είπαν να πάει στον σύζυγό της, και αν ήθελε να προβεί σε καταγγελία να πήγαινε μαζί του.
Στη χώρα καταγωγής της Μαδιάμ η κατάσταση για τις κακοποιημένες γυναίκες είναι πολύ δύσκολη. Ο ξυλοδαρμός μιας γυναίκας από το σύζυγό της δεν τιμωρείται αν δεν προκληθεί σοβαρή μόνιμη βλάβη. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι κακοποιημένες γυναίκες δεν μπορούν να αναμένουν προστασία από το κράτος τους και μόνη επιλογή τους είναι να αναζητήσουν προστασία σε άλλη χώρα, όπως έκανε η Μαδιάμ.
Βρήκε προστασία στη Κύπρο
Ο σύζυγός της ήρθε στη Κύπρο για δουλειά και την έφερε μαζί του. Οι ελπίδες της ότι θα αλλάξει κάτι με το καινούργιο περιβάλλον δεν πραγματοποιήθηκαν... και το προσωπικό δράμα της Μαδιάμ συνεχιζόταν. Με τη διαφορά ότι στην Κύπρο ο σύζυγός άρχισε να τρομοκρατεί και το παιδί τους.
Ύστερα από κάποιους μήνες ο σύζυγός της αποφάσισε ότι η Μαδιάμ πρέπει να πάει πίσω στη χώρα καταγωγής τους. Αυτός θα πήγαινε λίγες μέρες μετά. Η Μαδιάμ δεν ήθελε να πάει πίσω αφού δεν άντεχε πια αυτό το καθημερινό μαρτύριο και δεν μπορούσε πια να δεχτεί ότι θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής της με τέτοιο φρικτό τρόπο. Ο σύζυγός της όμως την απείλησε ότι θα την σκότωνε αν δεν ακολουθούσε τις οδηγίες του. Η Μαδιάμ δεν είχε άλλη διέξοδο παρά να του πει ότι θα πήγαινε πίσω.
Για καλή της τύχη όμως, συνελήφθη ο άνδρας της από την αστυνομία για παράνομες δραστηριότητες στην Κύπρο. Έτσι η Μαδιάμ βρήκε την ευκαιρία να υποβάλει αίτηση διαζυγίου εδώ στη Κύπρο, καθώς επίσης και αίτηση για διεθνή προστασία.
«Η οικογένεια μου δεν θα με δεχτεί στο σπίτι τους, δεν έχω πουθενά να πάω με το παιδί μου! Θέλω να είμαι μια καλή μητέρα και να μεγαλώνω το παιδί μου σε ένα καλό περιβάλλον» είπε η Μαδιάμ. Ποιος μπορεί να την κατηγορεί γι' αυτό, ύστερα από όσα πέρασε;
Σήμερα η Μαδιάμ ζει με το παιδί της σε μια πόλη της Κύπρου, ως αναγνωρισμένη πρόσφυγας. Προσπαθεί να βρει το δρόμο της στη ζωή και να μπορεί να αποφασίζει επιτέλους η ίδια για τη ζωή της. Η Κύπρος ευτυχώς της έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία.
* Το όνομα έχει αλλαχθεί και η χώρα καταγωγής δεν αναφέρεται, για σκοπούς προστασίας του πρόσφυγα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου