Ψηφιακή Παιδεία

Αυτά που λέγονται σήμερα για τις “ισλαμοποιημένες” γειτονιές, ”κατακλυσμένες” από γυναίκες που φορούν μπούρκα και τα δεκάδες παιδιά τους, δεν αποτελούν παρά μόνο επανάληψη όσων λέγονταν για τα προηγούμενα μεταναστευτικά κύματα. Ο Ιταλός μετανάστης, επίσης, μαγειρεύει απαράδεκτο φαγητό, έχει πολλά παιδιά και ντύνεται με κουρέλια. Ο Πολωνός μετανάστης γελοιοποιείται για την περίεργη εμμονή του με τον Καθολικισμό και τη συνήθειά του να στέκεται όρθιος, ενώ οι καλοί Γάλλοι παραμένουν καθιστοί. Οικονομική Ύφεση, όχι η μοναδική αιτία.  Παρόλ' αυτά, η οικονομική ύφεση από μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει την γοητεία των αντιμεταναστευτικών επιχειρημάτων.

 Μπορεί οι γαλλικές προεδρικές εκλογές να έλαβαν τέλος, αλλά το γεγονός ότι ο απερχόμενος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, επέλεξε τη μετανάστευση ως κεντρικό ζήτημα της καμπάνιας του. παραμένει ακόμη θέμα μεγάλων αντιπαραθέσεων στο Διαδίκτυο. Πολλοί netizens έχουν αναρωτηθεί μήπως η επιλογή του να φλερτάρει με την άκρα δεξιά του εκλογικού του σώματος βοήθησε στο να μετριάσει την ήττα του ή αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες για τους οποίους το εκλογικό του σώμα τον εγκατέλειψε.

 Λαμβάνοντας υπόψη την εμφανή φθίνουσα όρεξη των Ευρωπαίων ψηφοφόρων για πολυπολιτισμικότητα, η επιλογή της μετανάστευσης ως πηγή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αποδείχτηκε παραγωγική για τα κόμματα της άκρας δεξιάς σε όλη την ήπειρο. Εάν η συγκεκριμένη ρητορική ακούγεται οικεία, είναι επειδή έχει επηρεάσει την Γηραιά Ήπειρο σε περιόδους κρίσεων σε έναν ατέρμονο κύκλο για αιώνες. Η Valerie, στο blog της ‘Crêpe Georgette', αφηγήθηκε το ιστορικό των διαφορετικών αντιλήψεων πάνω στη μετανάστευση στη Γαλλία από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα: Εάν υπάρχει μια διαδεδομένη ιδέα, είναι εκείνη που θέλει τα παλιά μεταναστευτικά κύματα (από την Ιταλία, την Πολωνία, την Ισπανία, το Βέλγιο) να είναι πλήρως ενσωματωμένα στην κοινωνία μας, σε αντίθεση με τα πιο πρόσφατα μεταναστευτικά κύματα από το Μάγκρεμπ και την Αφρική.

Ακούμε συχνά πως “τα προηγούμενα μεταναστευτικά κύματα ήταν και αυτά οικονομικής και εργασιακής φύσεως, αλλά δεν προκάλεσαν κανένα πρόβλημα και πράγματι έγιναν τελείως αποδεκτά από τους Γάλλους.” Ας μας επιτραπεί λοιπόν να αναγνωρίζουμε ότι τα πρόσφατα σχόλια πάνω στα πιο πρόσφατα μεταναστευτικά κύματα δεν αποτελούν παρά μόνο μια επανάληψη των παλιών στερεοτύπων, τα οποία έχουν υποστεί όλες οι μεταναστευτικές κοινότητες (είτε ξεκίνησαν από την επαρχία είτε από άλλες χώρες).

Η Valerie παραλλήλισε τους ισχυρισμούς ότι οι Ιταλοί και οι Ισπανοί μετανάστες δεν κατάφεραν και δεν ήταν σε θέση να ενσωματωθούν με αυτούς που εναντιώνονται στους σημερινούς μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη και την Αφρική: Όλοι οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί - αλλά και γενικά οι άποροι - έχουν κριθεί στο πέρασμα των αιώνων ως βρώμικοι, ανίκανοι να ενσωματωθούν, επιδιδόμενοι σε λάγνα και άλλα εξωτικά έθιμα.

Όπως θα παρατηρήσετε, αυτά που λέγονται σήμερα για τις “ισλαμοποιημένες” γειτονιές, ”κατακλυσμένες” από γυναίκες που φορούν μπούρκα και τα δεκάδες παιδιά τους, δεν αποτελούν παρά μόνο επανάληψη όσων λέγονταν για τα προηγούμενα μεταναστευτικά κύματα. Ο Ιταλός μετανάστης, επίσης, μαγειρεύει απαράδεκτο φαγητό, έχει πολλά παιδιά και ντύνεται με κουρέλια. Ο Πολωνός μετανάστης γελοιοποιείται για την περίεργη εμμονή του με τον Καθολικισμό και τη συνήθειά του να στέκεται όρθιος, ενώ οι καλοί Γάλλοι παραμένουν καθιστοί. Οικονομική Ύφεση, όχι η μοναδική αιτία.  Παρόλ' αυτά, η οικονομική ύφεση από μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει την γοητεία των αντιμεταναστευτικών επιχειρημάτων.

Σε κύριο άρθρο σχετικό με το μέλλον της πολυπολιτισμικότητας στη Γαλλία, η Julie Owono επισημαίνει ότι: Η αιτία για την αύξουσα ανησυχία σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης δε συνδέεται αποκλειστικά με την κρίση. Σε αντίθεση με όσα βιάστηκαν να εξηγήσουν κάποιοι πολιτικοί το βράδυ του πρώτου γύρου, φαίνεται ότι οι Γάλλοι που έδωσαν την ψήφο τους στον εξτρεμισμό δεν υποφέρουν τόσο από την μεταναστευτική μάστιγα. Γάλλοι αναλυτές ανακάλυψαν ότι, ενώ η τελευταία αποτελεί μεγάλη ανησυχία για το 62% των ψηφοφόρων του Εθνικού Μετώπου, οι περιοχές όπου το κόμμα έλαβε σημαντικό αριθμό ψήφων δεν έχουν ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό μετανάστευσης.

 Ένα ευρωπαϊκό φαινόμενο
Πολιτικοί που λένε ακόμα το ίδιο ποίημα εναντίον της μετανάστευσης δεν υπάρχουν μόνο στη Γαλλία. Στην Ελλάδα, το νεοναζιστικό κόμμα γνωστό ως Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύτηκε τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας και πέτυχε στις πρόσφατες γενικές εκλογές. Στη Μεγάλη Βρετανία, ένας σχολιαστής, δημοσιεύοντας με το όνομα James, αντέδρασε στο γεγονός ότι ο Κάμερον, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί διατυμπάνιζαν την αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας στην Ευρώπη: Εκείνη [Mέρκελ] ήθελε οι άνθρωποι των πλουσιότερων εθνών να αγκαλιάσουν και να εκπαιδεύσουν τις φτωχότερες περιοχές! Δε λειτούργησε, μας κόστισε δισεκατομμύρια και ακριβαίνει χρόνο με το χρόνο! Θα προτιμούσατε να έχουμε έναν αγρότη από τη Ρουμανία να δουλεύει στη Βρετανία, ισχυριζόμενος ότι είναι φτωχός, ενώ στέλνει όλα του τα χρήματα στην πατρίδα του για να χτίσει βίλα! Αυτά συμβαίνουν.

 Η Valerie δεν εκπλήσσεται πλέον από την ανακυκλωμένη, αντιμεταναστευτική ρητορική. Πρότεινε στο blog της κάποια αναγνώσματα για να ξεκινήσει ο διάλογος: Για να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες για τους μετανάστες από το Μάγκρεμπ και την Αφρική, πολλοί θα επωφελούνταν αν διάβαζαν κείμενα του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, ώστε να κατανοήσουν τα θεμέλια αυτών των φόβων και το πώς παρόμοια επιχειρήματα χρησιμοποιούνται καθ' όλη τη διάρκεια των αιώνων.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία:
 -Προτεινόμενο από Melle S. : A. SAYAD « L’immigration ou les paradoxes de l’altérité » (1. L’illusion du provisoire et 2. Les enfants illégitimes).
- Gérard Noiriel, «Le creuset français».
- Laurent Dornel, «La France hostile. Histoire de la xénophobie en France au XIXe siècle».
Το άρθρο αυτό αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Η Ευρώπη σε κρίση.
Διαβάστε ολοκληρωμένο το άρθρο με τους συνδέσμους αναφορών εδώ .