11 Φεβρουαρίου 2012

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ


Να μεταφερθούν οι παρακάτω προτάσεις στον πλάγιο λόγο και να γίνουν οι όποιες αλλαγές με βάση και το ρήμα εξάρτησης :
1.Ἱκανός εἰμί πάντα πράττειν  (Οὗτος ἔλεγεν…)
2.Αἰσχρόν ἐστί ἄρχειν Ἀθηναίων Πελοποννησίους (Οἱ πρέσβεις ἡγοῦνται…)
3.Οὐ δικαίως λαμβάνεις το ἀργύριον ( Φησίν ὁ κατήγορος…/ Οἶδε ο κατήγορος…)
4.Πρόσθεν ἄν ἀποθάνοιμεν ἤ τά ὅπλα παραδοῖμεν  (Κλεάνωρ ἀπεκρίνατο…)
5.Μηδείς βαλλέτω (Ἀπηγόρευε…)
6.Ἀνοίξατε τάς πύλας (Ὁ Μειδίας ἐκέλευε…)
7.Παραδῶμεν την πόλιν Κορινθίοις ; (Τον θεόν ἐπήροντο…)
8.Δῃοῦται ἡ χώρα (Ἤκουον…)
9. Τι βούλεσθε ; (Ἠρώτα…)
10. Οὐδενί ἄν ἀπιστήσαιμι (Γιγνώσκομεν…/Εἶπεν…)
11.Μή θεῖτε δρόμῳ ,ἀλλ’ἐν τάξει ἕπεσθε (Οἱ Ἕλληνες ἐβὀων ἀλλήλοις…)
12.Δοῖεν οἱ θεοί (Ηὔχοντο…)
12. Ἴωμεν ἐπί τους πολεμίους (Ὁ στρατηγός ἐκέλευε…)
13.Τίνα ἀποκτείνωμεν ; (Οἱ Λακεδαιμόνιοι…)
14.Πόσον ἐστί το στράτευμα ; (Ἠρώτων αὐτόν…)
15. ‘Υπό τίνος ἐνεπρήσθη ὁ ναός ; (Οὐδείς οἶδεν… /Οὐδείς ἤδη…)
16.Ποῦ ἄν ἴδοιμι Πρόξενον ; ( Ἠρώτησε τις…)
17.Ἀπαγέτω τις αὐτήν οἴκαδε (Εἶπεν ο Σωκράτης…)
18. Σκοπῶμεν εἰ ἡμῖν πρέπει ἤ οὐ ( Περικλῆς ἐβούλετο…)
19.Τήν μητέρα ἐμακάριζον , οἵων τέκνων ἔτυχεν  (Ἀθηναῖοι ἐδόκουν …/Ἤκουον…)
20.Μή σπεῦδε πλουτεῖν μη ταχύ πένης γένῃ (Ὁ σοφιστής συνεβούλευεν…)
21.Πίθηκος ὁ πίθηκος κἄν χρυσᾶ ἔχῃ σανδάλια (Ὁ ποιητής ἔλεγεν…)
22.Ἔδοξεν αὐτοῖς προϊέναι ,ἕως Κύρῳ συμμείξειαν (Διηγεῖτο…)
23.Οὐκ οἶδα ὅ,τι ἄν ἐποίησεν (Θρασύβουλος λέγει…/ἔφη…)
24.Μή ἀναμείνωμεν ,ἕως ἄν πλείους ἡμῶν γένωνται (Παρήνει…)
25.Μή ἀπέλθητε ,πρίν ἄν ἀκούσητε (Ἀπηγόρευεν…)
26.Ἤν θάνῃς σύ, παῖς ὅδ’ ἐκφεύγει μόρον (Στρατηγός ἔφη…/ἐδόκει…/ἐγίγνωσκε…)
27.Ὑπώπτευε μή ἀπάτης ἕνεκα λέγοιτο (Παραινεῖ…/Συνεβούελευε…)
28.Διά πολλά προσήκει πείθεσθαι και μάλισθ’ὅτι πᾶς νόμος ἐστίν εὕρημα καί δῶρον θεῶν.
(Λακεδαιμόνιοι ἔλεγον…/ἐγίγνωσκον…/ἡγοῦντο…)
29.Νόμος αἰσχρός βλάπτει πάντας ὅσοι περ ἄν αὐτῶ χρῶνται. (Ἐδόκουν…)
30. Πρεσβείαν πέμπωμεν , ἥτις ταῦτ’ ἐρεῖ (Κορίνθιοι ἀγγέλλλουσι…/ἤγγειλαν…)
31.Εἰ πάντες τοῦτον ἐποιοῦμεν , ἅπαντες ἄν ἀπολώμεθα. (Έγιγνώσκομεν…)
32.Εἰ βούλοιο φίλος εἶναι ,μέγιστος ἄν εἴης (Πρόξενος οἶδε…)
33.Ἐάν ἀκολουθήσῃς ἐμοί, εἰσάξω σε εἰς την ἀκρόπολιν (Φύλαξ ἔλεγεν…)
34.Εἰ ἦσαν ἄνδρες ἀγαθοί, ὡς σύ φῃς , οὐκ ἄν ποτε ταῦτα ἔπασχον (Στρατιῶται διηγοῦντο…/ἐδόκουν…/ἤκουον…)
35.Εἴ τις ἀντείποι, εὐθύς ἐτεθνήκει ( Οὗτοι ἐγίγνωσκον…/ἔλεγον…)
36.Ἤν ἐγγύς ἔλθῃ θάνατος , οὐδείς βούλεται ἀποθνήσκειν (Ἀθηναῖοι ἐπίστευον…/δοκοῦσιν…)
37.Γύμναζε σαυτὀν πόνοις , ὅπως ἄν δύναιο καί τους ἀκουσίους ὑπομένειν (Παρήνει…)
38. Πορεύεται δ’ ἐκτός τείχους, ἵνα μελετήσῃ. (Ἐώρων τοῦτον…)
39.Ὦ Ἀγησίλαε, ἄγε το στράτευμα ἐπί τούς Πέρσας , ἵνα τροπαῖον στήσῃς ( Οἱ ἔφοροι ἐβούλοντο…)
40.Οὐ θαυμάζω ,ὅτι μέν ὀργίζεσθε (Ἔλεγεν…/Ἤκουον τοῦτον…)

Ενδεικτικές μετατροπές
1.Οὗτος ἔλεγεν ὅτι ἱκανός εἴη πάντα πράττειν (Από ρήμα εξάρτησης λεκτικό είναι προτιμότερη η μεταφορά σε ειδική πρόταση και η μετατροπή της οριστικής σε ευκτική πλαγίου λόγου ,εφόσον δηλώνεται ταυτόχρονα υποκειμενική γνώμη)
2.Οἱ πρέσβεις ἡγοῦνται αἰσχρόν εἶναι ἄρχειν Ἀθηναίων Πελοποννησίους (Από ρήμα εξάρτησης δοξαστικό είναι πρτοιμότερη η μεταφορά σε ειδικό απαρέμφατο)
3.Οἶδε ο κατήγορος σε (τοῦτον) οὐ δικαίως λαμβάνοντα το ἀργύριον (Από ρήμα εξάρτησης γνωστικό είναι προτιμότερη η μεταφορά σε κατηγορηματική μετοχή συνημμένη στο αντικείμενο του ρήματος)
5.Ἀπηγόρευε μηδένα βάλλειν (Από ρήμα εξάρτησης αποτρεπτικό- απαγορευτικό η προστακτική μετατρέπεται σε τελικό απαρέμφατο. Προσοχή στην ετεροπροσωπία !)
7.Τον θεόν ἐπήροντο εἰ παραδοῖεν την πόλιν Κορινθίοις (Η ευθεία ερώτηση ολικής άγνοιας μετατρέπεται σε αντίστοιχη πλάγια ερωτηματική πρόταση ολικής άγνοιας . Η απορηματική υποτακτική μετατρέπεται σε ευκτική πλαγίου λόγου από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου ,εφόσον ταυτόχρονα δηλώνεται υποκειμενική γνώμη)
33. Φύλαξ ἔλεγεν ὅτι ,εἰ ἀκολουθήσαι τούτῳ, εἰσάξοι τοῦτον εἰς τήν ἀκρόπολιν (Η υποθετική πρόταση υπέστη τις αλλαγές που προέκυψαν από την εξάρτηση από ιστορικό χρόνο ,όπως και η απόδοση -κύρια πρόταση, αλλά το είδος του υποθετικού λόγου παρέμεινε το ίδιο, δηλαδή το προσδοκώμενο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

back to top