ΤΖΙΝΤΟΥ ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ - "Το βγάλσιμο από κάτι, έρχεται με πέρασμα χρόνου ή υπάρχει κάποιος άλλος παράγοντας;"

«…Το βγάλσιμο από κάτι, έρχεται με πέρασμα χρόνου ή υπάρχει κάποιος άλλος παράγοντας; Προφανώς υπάρχει κάτι που δεν έχει σχέση με πέρασμα χρόνου. Νομίζω πως είναι επιθυμία, το να νομίζεις ότι μπορεί να τελειώσεις κάτι με το πέρασμα χρόνου. Είναι μια αίσθηση που σου δίνει παρηγοριά, επειδή αναβάλεις συνέχεια∙ είσαι ψυχολογικά τεμπέλης και λες, «ε, καλά, θα το κάνω αύριο, την άλλη εβδομάδα, τον άλλο μήνα, του χρόνου, στην επόμενη ζωή…». Και πώς γίνεται να βγεις έξω από το χρόνο χωρίς προσπάθεια, χωρίς να σου πάρει χρόνο; Νομίζω ότι πράγματι βγαίνεις από το χρόνο, όταν αρνηθείς το χρόνο. Να αρνηθείς όχι τον φυσικό χρόνο, αλλά τον ψυχολογικό χρόνο, τη αίσθηση του να γίνεις κάτι, να υπάρχεις διαφορετικός, να πετύχεις συγκρίνοντας… Όλα αυτά. Εάν απαλλαγείς από όλα αυτά, αν απαλλαγείς από το να γίνεις κάτι, είσαι έξω από το χρόνο. Τώρα: Αυτή η απαλλαγή δεν είναι ζήτημα θέλησης, γιατί η θέληση είναι χρόνος. Η θέληση είναι ακριβώς το «γίνομαι κάτι». Αν, λοιπόν, το κατανοήσεις αυτό πολύ καθαρά, αν το δεις πολύ καθαρά, ότι ο χρόνος φέρνει απλώς ένα άλλοθι να συνεχίζεις αυτό που κάνεις, αν το δεις έστω και διανοητικά, μετά παύεις να δρας με βάση το χρόνο. Παύεις να είσαι χρόνος. Είσαι έξω απ’ αυτόν. Γιατί το βγάλσιμο απ’ αυτόν είναι σαν… σαν… Να: προχθές έβλεπα ένα πιγκουίνο να πηδάει έξω από το νερό πάνω σε μία ψηλή εξέδρα. Το έκανε με μία και μόνο κίνηση. Είναι ακριβώς το ίδιο και μια πράξη άρνησης. Κι έτσι το αρνητικό είναι το θετικό, όχι όταν αρνηθείς κάτι λεκτικά, αλλά όταν το αρνηθείς εντελώς, με την καρδιά σου. Το θετικό είναι σαν το πήδημα έξω από το νερό, του πιγκουίνου: μια κι έξω…»

ΠΗΓΗ