της Ηρώς Κουνάδη
Η σταδιακή απομάκρυνση του κοινού από τα μουσεία, που άρχισε να παρατηρείται πριν από μερικά χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο, οδήγησε τους ιθύνοντες στηνυιοθέτηση καινοτομικών μεθόδων (επανα)προσέγγισης. Περιοδικές εκθέσεις, διαλέξεις, ομιλίες και πάσης φύσεως εκδηλώσεις, περισσότερο ή λιγότερο σχετικές με το αντικείμενο των ιδρυμάτων, επιστρατεύτηκαν για να ξαναφέρουν τον κόσμο σε έναν χώρο που, όπως όλα έδειχναν, είχε πάψει να θεωρείται ζωντανός.
Το γεγονός ξένισε αρχικά και επικρίθηκε από την αυτοαποκαλούμενη ”ελίτ του πνεύματος”, που το θεώρησε ένα φθηνό κόλπο για να δελεαστούν οι μάζες ή, ακόμα χειρότερα, να εμπορευματοποιηθεί το τελευταίο προπύργιο της μη μαζικής κουλτούρας. Το στοίχημα, όμως, κερδίθηκε και ο αριθμός των επισκεπτών των μουσείων άρχισε να αυξάνεται. Αρχικά από περιέργεια, στη συνέχεια συνειδητά, ολοένα και περισσότεροι γνώριζαν –και εκτιμούσαν– το νέο concept των ”ναών του πολιτισμού”.
Concept που ήθελε τα μουσεία ζωντανά κέντρα πολιτισμού, συνάντησης, κοινωνικών συνδιαλλαγών και ανταλλαγής απόψεων. Για το σκοπό αυτό, οι χώροι επεκτάθηκαν ή ανακαινίστηκαν, για να συμπεριλάβουν αίθουσες εκδηλώσεων, χώρους συναθροίσεων και μικρά, όμορφα café, που θα συγκέντρωναν ένα ετερόκλιτο κοινό και –ιδανικά– θα αναζωπύρωναν το ενδιαφέρον του για το ίδιο το μουσείο και το αντικείμενό του.
Η προσπάθεια άρχισε, τα τελευταία χρόνια, να γίνεται εμφανής και στην Ελλάδα, με αρκετά μουσεία να αποκτούν, ή να ανακαινίζουν, ξεχωριστούς χώρους εκδηλώσεων, όμορφα αίθρια και αυλές και συμπαθέστατα μικρά café που δε φιλοξενούν μόνο τουρίστες που έρχονται για να θαυμάσουν τα εκθέματα ή τον ”κόσμο του πνεύματος” που παρακολουθεί κάποια ”κλειστή” εκδήλωση, αλλά και επισκέπτες κάθε ηλικίας που συναντούνται, ανταλλάσσουν απόψεις, συμμετέχουν ενεργά και ανακαλύπτουν –για πρώτη ή πολλοστή φορά, μικρή σημασία έχει– το νέο πρόσωπο των πολιτιστικών ιδρυμάτων.
Δε μας πιστεύετε; Την επόμενη φορά που θα περάσετε βιαστικά έξω από κάποιο από τα παρακάτω μουσεία κάντε μια σύντομη στάση στο κυλικείο τους. Στη χειρότερη των περιπτώσεων, απλά θα έχετε απολαύσει έναν καφέ σε έναν διαφορετικό από τα συνηθισμένα χώρο. Στην καλύτερη, θα αποκτήσετε ένα καινούριο στέκι. Ίσως μάλιστα μπείτε στον πειρασμό να επισκεφθείτε και το ίδιο το μουσείο.
Μουσείο Μπενάκη
Το κεντρικό κτίριο του μουσείου, στον αριθμό 1 της οδού Κουμπάρη στο Κολωνάκι, διαθέτει τη φιλόξενη ταράτσα του για ποικίλες εκδηλώσεις, για ένα γρήγορο καφέ ή για ένα ελαφρύ γεύμα τις ημέρες και ώρες λειτουργίας του μουσείου. Ειδικά τις Πέμπτες, που ”ξενυχτάει” μέχρι τα μεσάνυχτα, μπορείτε να απολαύσετε το δείπνο ή το ποτό σας σε μια εξαιρετική ατμόσφαιρα, με θέα τη φωταγωγημένη Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου