Ζεύξη του ποταμού, διάβαση των ανθρώπων,
εναλλαγή μεγάλη απ’ όχθη σε άλλην όχθη,
άγνωστο πια αν ξανάρθει στιγμή επιστροφής·
πώς όλα παραλλάζουν απέναντι, οι φυτείες,
ακόμη και τι κλίμα, όλη η σκηνοθεσία
της φύσεως είναι άλλη· και η ζωή μας με το διάβα
του πόρου γίνεται άλλη· έρχεται ο χωρισμός
τραχύς, ενώ η πηγή του φαίνετο σύμπτωμα να ήτο,
μακράν της συνεπείας· αρχίζει πια η σκέψη
της ζωής προ της Εξόδου να λάμπει ως Παρελθόν,
με όλα των αναμνήσεων τα περιστατικά
και λεληθότως, όλα του αναποφεύκτου Τέλους,
μιανής εννοίας γήινη;: την μάχεται του Όντος
η έξαρση δικαίως, αλλα να, που δεσμία
συμφύρεται μαζί της. Τούτων ούτως εχόντων,
πώς να μην κυνηγάς τη λύτρωση διαβαίνοντας
ματαίως τους ποταμούς;
Τάκης Παπατσώνης, «Εκλογή Α΄ / Ursa minor / Εκλογή Β΄», Ίκαρος, Αθήνα 1988, σελ. 225.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου