Στη δημοσίευση του κου. Χαρίτωνα Σ. Χιντήρογλου, καθηγητή στο Τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ, με τίτλο "ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΤΑ ΑΕΙ" έχουμε να σχολιάσουμε τα εξής:
Διαβάζοντας το κείμενο δεν αναρωτιόμαστε για το λόγο δημοσίευσής του τόσο, όσο γιατί προβάλλεται από τον συντάκτη του η εναρμόνισης της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με το καθεστώς της Νέας Τάξης Πραγμάτων ως ανάγκη επιτακτική. Λαμβάνουμε αρχικά υπόψη μας τις προσωπικές πεποιθήσεις του συντάκτη, για να έχουμε επίγνωση στην ερμηνεία των θέσεών του των προσωπικών παραδοχών του από τις οποίες αφορμάται και ξεκινάμε από το γεγονός ότι κατά βάση αποδεικνύει, μιλώντας υπέρ της Ν.Τ.Π., να μην παραδέχεται κάποια κοινωνική οργάνωση με βάση το Θεό (ένα απλό παράδειγμα της οργάνωσης αυτής σήμερα: παραβλέπεται το θρήσκευμα κάποιου από την πολιτική ταυτότητά του, ακόμα κι αν ο ίδιος επιθυμεί να το δηλώνει). Αυτό εκ πρώτης δε μας εντυπωσιάζει, γιατί η χορεία των επιστημόνων δείχνει ούτως ή άλλως στατιστικώς μεγαλύτερα ποσοστά αθεϊσμού και αγνωστικισμού. Μάλιστα οι θετικών επιστημών σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι οι ανθρωπιστικών και από όλους τους θετικιστές κυρίως οι βιολόγοι (βλέπε το ωραίο παράδειγμα του βιολόγου Ρίτσαρντ Ντώκινς, στην ομιλία, του οποίου παραπέμπω, μπορούμε να ακούσουμε την άποψη πως αθεϊσμός και αγνωστικισμός συνδέονται με αυξημένο ...iq:
http://tvxs.gr/webtv/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%BF-%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84-%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%8A%CF%83%CE%BC%CF%8C.) Ο συντάκτης συγκαταλέγεται κι αυτός σε αυτούς που συνδέουν το δαρβινισμό με τον αθεϊσμό, για την ορθότητα της οποίας τάσης να πούμε ότι ο ίδιος ο Δαρβίνος, όταν τον ρώτησαν αν πιστεύει στο Θεό, αποκρίθηκε: «ο Αγνωστικισμός θα ήταν μια καλύτερη περιγραφή των σκέψεών μου». Με άλλα λόγια δηλώνω άγνοια, δε γνωρίζω, δεν έχω καμία ένδειξη να γνωρίζω ότι υπάρχει Θεός, αλλά και καμία ένδειξη να αρνούμαι ότι υπάρχει Θεός - τα συμπεράσματα για τις στρεβλώσεις των οπαδών του δικά σας. Με δεδομένες λοιπόν τις θρησκευτικές καταβολές του βιολόγου καθηγητού προχωράμε να δούμε τον επίσημο λόγο του (political discource) και να επιχειρήσουμε μια κειμενική ανάλυση του νοήματός του: Τα κεντρικά σημεία του κειμένου του αποκαλύπτονται, αν κατάλαβα ορθά, ξεκάθαρα υπέρ της Ν.Τ.Π.:
"Η «νέα τάξη πραγμάτων» επιδιώκει να διαμορφώσει ένα νέο περιβάλλον στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όχι μόνο γιατί πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες βελτιώσεως των παραδοτέων της προς την κοινωνία, αλλά πρωτίστως γιατί οι προβλεπόμενες ανάγκες της ποιοτικής και της ποσοτικής σύνθεσης των κοινωνικών δομών και του περιβάλλοντός τους δεν θα έχουν να κάνουν τίποτα με την υπάρχουσα κατάσταση."
Και στο νέο αυτό πλαίσιο αναγκών που θα δημιουργηθούν ο συντάκτης προτείνει "αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό και από τους ακαδημαϊκούς δασκάλους και από το υπουργείο είναι πως το οικοδόμημα μιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με προοπτικές απόδοσης ουσιαστικών πεπραγμένων χρειάζεται τουλάχιστον μία δεκαετία οργάνωσης με πάρα πολλή δουλειά."
Δηλαδή αφενός τάσσεται ανοιχτά υπέρ των αιτημάτων της Ν.Τ.Π. και αφετέρου αναλύει αυτή τη νέα τάξη με σημερινούς όρους αγοράς: εργασία-απόδοση, ποιότητα παροχών. Εμείς αναρωτιόμαστε: Ποιες είναι αυτές οι ανάγκες που στο σύστημα της Ν.Τ.Π. δε θα είναι επικαιροποιημένες; Με τι δε θα εναρμοζίζεται το υπάρχον διοικητικό πλαίσιο αν δεν εκσυγχρονιστεί; Σε τι είναι ακριβώς αδρανής η στάση των ακαδημαϊκών, ποιους καθυστερεί και για ποιο σκοπό; Γιατί βιάζονται τόσο πολύ; Γιατί το updating/ η ενημέρωση σε νέες κοινωνικές ανάγκες των δομών λειτουργίας και οργάνωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της Ν.Τ.Π.;
Και επικρίνεται η στάση της ακαδημαϊκής κοινότητας: “...οι πανεπιστημιακοί ασκούν μια άνευ προηγουμένου αδρανή στάση, απλώς και μόνο για την τιμή των ξεπεσμένων και φθαρμένων όπλων τους”. Τα ξεπερασμένα όπλα είναι άραγε η τήρηση της γραμμής μιας όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικής, μη ιδεολογικοποιημένης γνώσης; Και από πότε τα Πανεπιστήμια πρέπει να εκφράζουν το ιδεολόγημα της Ν.Τ.Π; Ποιοι και πότε το αποφάσισαν;
http://tvxs.gr/webtv/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%BF-%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84-%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%8A%CF%83%CE%BC%CF%8C.) Ο συντάκτης συγκαταλέγεται κι αυτός σε αυτούς που συνδέουν το δαρβινισμό με τον αθεϊσμό, για την ορθότητα της οποίας τάσης να πούμε ότι ο ίδιος ο Δαρβίνος, όταν τον ρώτησαν αν πιστεύει στο Θεό, αποκρίθηκε: «ο Αγνωστικισμός θα ήταν μια καλύτερη περιγραφή των σκέψεών μου». Με άλλα λόγια δηλώνω άγνοια, δε γνωρίζω, δεν έχω καμία ένδειξη να γνωρίζω ότι υπάρχει Θεός, αλλά και καμία ένδειξη να αρνούμαι ότι υπάρχει Θεός - τα συμπεράσματα για τις στρεβλώσεις των οπαδών του δικά σας. Με δεδομένες λοιπόν τις θρησκευτικές καταβολές του βιολόγου καθηγητού προχωράμε να δούμε τον επίσημο λόγο του (political discource) και να επιχειρήσουμε μια κειμενική ανάλυση του νοήματός του: Τα κεντρικά σημεία του κειμένου του αποκαλύπτονται, αν κατάλαβα ορθά, ξεκάθαρα υπέρ της Ν.Τ.Π.:
"Ολα δείχνουν πως η ανθρωπότητα εισήλθε ανεπιστρεπτί σε μια νέα εποχή, που πολλοί κωδικοποιούν στον όρο «νέα τάξη πραγμάτων». Κακός όρος. Ναι, αλλά ας τον δεχτούμε έστω και ως υπόθεση εργασίας."
"Η «νέα τάξη πραγμάτων» επιδιώκει να διαμορφώσει ένα νέο περιβάλλον στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όχι μόνο γιατί πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες βελτιώσεως των παραδοτέων της προς την κοινωνία, αλλά πρωτίστως γιατί οι προβλεπόμενες ανάγκες της ποιοτικής και της ποσοτικής σύνθεσης των κοινωνικών δομών και του περιβάλλοντός τους δεν θα έχουν να κάνουν τίποτα με την υπάρχουσα κατάσταση."
Και στο νέο αυτό πλαίσιο αναγκών που θα δημιουργηθούν ο συντάκτης προτείνει "αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό και από τους ακαδημαϊκούς δασκάλους και από το υπουργείο είναι πως το οικοδόμημα μιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με προοπτικές απόδοσης ουσιαστικών πεπραγμένων χρειάζεται τουλάχιστον μία δεκαετία οργάνωσης με πάρα πολλή δουλειά."
Δηλαδή αφενός τάσσεται ανοιχτά υπέρ των αιτημάτων της Ν.Τ.Π. και αφετέρου αναλύει αυτή τη νέα τάξη με σημερινούς όρους αγοράς: εργασία-απόδοση, ποιότητα παροχών. Εμείς αναρωτιόμαστε: Ποιες είναι αυτές οι ανάγκες που στο σύστημα της Ν.Τ.Π. δε θα είναι επικαιροποιημένες; Με τι δε θα εναρμοζίζεται το υπάρχον διοικητικό πλαίσιο αν δεν εκσυγχρονιστεί; Σε τι είναι ακριβώς αδρανής η στάση των ακαδημαϊκών, ποιους καθυστερεί και για ποιο σκοπό; Γιατί βιάζονται τόσο πολύ; Γιατί το updating/ η ενημέρωση σε νέες κοινωνικές ανάγκες των δομών λειτουργίας και οργάνωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της Ν.Τ.Π.;
Και επικρίνεται η στάση της ακαδημαϊκής κοινότητας: “...οι πανεπιστημιακοί ασκούν μια άνευ προηγουμένου αδρανή στάση, απλώς και μόνο για την τιμή των ξεπεσμένων και φθαρμένων όπλων τους”. Τα ξεπερασμένα όπλα είναι άραγε η τήρηση της γραμμής μιας όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικής, μη ιδεολογικοποιημένης γνώσης; Και από πότε τα Πανεπιστήμια πρέπει να εκφράζουν το ιδεολόγημα της Ν.Τ.Π; Ποιοι και πότε το αποφάσισαν;
Επομένως, το άρθρο καλεί στράτευση προσπαθειών υπέρ της εγκαθίδρυσης μιας Ν.Τ.Π. Έχουμε να απαντήσουμε ότι δε μας ενδιαφέρει μια τέτοια προοπτική, από τη στιγμή που αρνούμαστε να παραδεχτούμε μία μελλοντική οργάνωση της Τριτοβάθμιας με τρόπους που προτείνουν υπέρμαχοι της Ν.Τ.Π. και όντας ενάντιοι σε κάθε είδους διαπραγμάτευση των ανθρώπινων ελευθεριών. Το δεδομένο στη στάση μας αυτή είναι ότι η- κακοχαρακτηρισμένη όπως παραδέχεται ο συντάκτης Ν.Τ.Π θα επιφέρει μια αναδιαμόρφωση του status quo, που έως τώρα πέταγε στον κάλαθο των αχρήστων, όποιες διακηρύξεις παραδόθηκαν με κοινωνικούς αγώνες και αίμα υπέρ των ελευθεριών, για να πλουτίζει το 1 τοις χιλίοις. Αυτή η κοινωνική αναδιαμόρφωση που επικαλούνται κάποιοι έχουμε αντιληφθεί ότι έχει σκοπό να καθιερώσει αυτή τη φορά μια άλλη, φιλική στο περιβάλλον, ανθρώπινη σκλαβιά. Βλέπε σε αυτή την επίκληση τη νέα μορφή της Ν.Τ.Π στο Venus Project, που αποτελεί το άκρον άωτον της εμμονής στην οργάνωση των κοινωνικών δομών με βάση την «αλάνθαστη» επιστημονική εγκυρότητα (αν αυτό δεν είναι τεχνοκρατία τότε τι είναι;) και τον εξοβελισμό του Θεού ως ιστορικό λάθος, για να μπορούμε τάχα να ατενίζουμε στο μέλλον τα άστρα χωρίς προβλήματα σαν τις καλιακούδες- εννοώντας να εξελίξουμε την τεχνολογία σε σημείο που θα μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε περισσότερο το σύμπαν και να μεταφερθεί η γήινη ζωή και αλλού. Εμπάσει περιπτώσει, αξιοπερίεργο είναι γιατί σε ένα έγκυρο έντυπο δίνεται βήμα σε απόψεις υπέρ μιας κοινωνικής αναδιοργάνωσης με βάση την Τριτοβάθμια εκπαίδευση στην κατεύθυνση μιας -έστω και διαφορετικά καλούμενης- Ν.Τ.Π. Είναι γιατί οι απόφοιτοί της είναι αυτοί που θα πάρουν θέσεις κλειδιά σε αυτό που προετοιμάζεται;
Αυτό που σε κάθε περίπτωση αντιλαμβανόμαστε είναι ότι τελικά δεν μοιάζουν τόσο αόρατες οι δυνάμεις που εκπροσωπούν αυτό το νέο σύστημα, οι οποίοι μάλιστα αποκαλούν όσους προσπαθούν να το αναχαιτίσουν με την εκστρατεία ενημέρωσης ως φαντασιόπληκτους συνωμοσιολόγους. Ο καθείς ενημερώνει από την εμπειρία του και τη σκοπιά που δέχεται τη νέα υποταγή. Σύμφωνοι, λοιπόν, δεν είναι καλός όρος η Ν.Τ.Π., γιατί συνδέθηκε στην κοινή συνείδηση με σιωνισμό και εξωγήινα τέρατα, αλλά το ίδιο περιεχόμενο της αλλαγής δε διαφοροποιείται, όπως και να ονομαστεί αυτή η Νέα Διακυβέρνηση/ Νέα Υποταγή/ Νέος Παγκόσμιος Έλεγχος, που σχεδιάζεται. Αυτή δεν είναι μία ακόμα διπολική αντίθεση τύπου παράδοση- επιστήμη, παράδοση- εκσυγχρονισμός αλλά μία πολύ βαθύτερη αντίθεση, που αφορά πολλά περισσότερα πεδία σύγκρισης.
Αυτό που σε κάθε περίπτωση αντιλαμβανόμαστε είναι ότι τελικά δεν μοιάζουν τόσο αόρατες οι δυνάμεις που εκπροσωπούν αυτό το νέο σύστημα, οι οποίοι μάλιστα αποκαλούν όσους προσπαθούν να το αναχαιτίσουν με την εκστρατεία ενημέρωσης ως φαντασιόπληκτους συνωμοσιολόγους. Ο καθείς ενημερώνει από την εμπειρία του και τη σκοπιά που δέχεται τη νέα υποταγή. Σύμφωνοι, λοιπόν, δεν είναι καλός όρος η Ν.Τ.Π., γιατί συνδέθηκε στην κοινή συνείδηση με σιωνισμό και εξωγήινα τέρατα, αλλά το ίδιο περιεχόμενο της αλλαγής δε διαφοροποιείται, όπως και να ονομαστεί αυτή η Νέα Διακυβέρνηση/ Νέα Υποταγή/ Νέος Παγκόσμιος Έλεγχος, που σχεδιάζεται. Αυτή δεν είναι μία ακόμα διπολική αντίθεση τύπου παράδοση- επιστήμη, παράδοση- εκσυγχρονισμός αλλά μία πολύ βαθύτερη αντίθεση, που αφορά πολλά περισσότερα πεδία σύγκρισης.
Αυτό που κρατάμε εντέλει είναι ότι έχουμε φτάσει να βλέπουμε να εκφράζεται η θετική προοπτική της Ν.Τ.Π. στον επίσημο λόγο και επιπλέον να προωθείται ως κύρια γραμμή από τον «ορθό» θεωρητικά τύπο. Τι μένει, λοιπόν, σ' εμάς εντός της Τριτοβάθμιας να πράξουμε; Τιμή στα «ξεπεσμένα μας όπλα»!
Δημοσιεύτηκε στο Βήμα: http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=431401
Δημοσιεύτηκε στο Βήμα: http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=431401
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου